Дўстлар ҳақида латифалар
Математик билан физик ўрмонда сайр қилиб юришса, олдиларидан оч айиқ чиқиб қолибди. Иккови саросимага тушиб математик дебди:
— Айиқни тезлиги 20км/соат, оғирлиги 300кг, қочиш бефойда, барибир етволади...
Физик бўлса:
— Айиқ ошқозонининг ҳажми 20 куб.дециметр. Одам ҳажми 100 куб.дециметр. Айиққа сен математикни ўзи бемалол етади. Қочиб қолиш керак! – дебди.
— Айиқни тезлиги 20км/соат, оғирлиги 300кг, қочиш бефойда, барибир етволади...
Физик бўлса:
— Айиқ ошқозонининг ҳажми 20 куб.дециметр. Одам ҳажми 100 куб.дециметр. Айиққа сен математикни ўзи бемалол етади. Қочиб қолиш керак! – дебди.
— Қалайсан дўстим?
— Яхши ўзингчи?
— Зўр! Сен Муниса Ризаевани танийсанми?
— У мени танийдими???
— Яхши ўзингчи?
— Зўр! Сен Муниса Ризаевани танийсанми?
— У мени танийдими???
Олдинда ёз фасли! Сиз дам олишга ким билан бормоқчисиз?
Шарттаки биланми? “Дам олишгами? Гап йўқ, кетдик!” дейди.
Мижғов биланми? “Яна ким боради? Нима овқат еймиз? Нечта кийим олиб кетиш керак? Ҳаво қанақа бўларкин?” дейди.
Инжиқ биланми? “Агар яхши ухлай олмасам қайтиб келаман...”дейиши аниқ!
Баҳоначи одам билан бормоқчи бўлсангиз: “Дам олиш кунлари бандман. Келаси ҳафта ҳам ишларим бор. Кейинги ой ҳам банд бўлсам керак. Умуман кейинги йил ҳам, кейинги ҳаётимда ҳам...” дейган жавобни кутинг.
Ҳисобчи одам биланми?: “Қанча пул кетаркин? Нечи килограмм гўшт оламиз?” деса,
боришни умуман истамаган одам: “Аниқ билмиман... Вақтим бўлармикин...? Кейинроқ ўзим қўнғироқ қивараман...” дейиши турган гап!
Шарттаки биланми? “Дам олишгами? Гап йўқ, кетдик!” дейди.
Мижғов биланми? “Яна ким боради? Нима овқат еймиз? Нечта кийим олиб кетиш керак? Ҳаво қанақа бўларкин?” дейди.
Инжиқ биланми? “Агар яхши ухлай олмасам қайтиб келаман...”дейиши аниқ!
Баҳоначи одам билан бормоқчи бўлсангиз: “Дам олиш кунлари бандман. Келаси ҳафта ҳам ишларим бор. Кейинги ой ҳам банд бўлсам керак. Умуман кейинги йил ҳам, кейинги ҳаётимда ҳам...” дейган жавобни кутинг.
Ҳисобчи одам биланми?: “Қанча пул кетаркин? Нечи килограмм гўшт оламиз?” деса,
боришни умуман истамаган одам: “Аниқ билмиман... Вақтим бўлармикин...? Кейинроқ ўзим қўнғироқ қивараман...” дейиши турган гап!
Маршруткада бир йигит қўл телефонида гаплашиб кетмоқда:
“Оғайни гапни эшит! Мени ҳисобимдан 200 миллион оласан-да, қурилиш моллари харид қиласан. Янги иморат қурилишини ҳам бошлайвер! Акцияларни биржага қўясан. Фойда олишни бошлагач, ...” деб гапираётса, ҳамма йўловчиларнинг кўзи чиқаёзай деб қараб туришганмуш. Йигит уларни кўриб дебди:
“Ҳайрон бўлманглар! Дўстим компьютерига янги ўйин ўрнатибди. Ўйин қоидаларини тушунтириб беряпман”.
“Оғайни гапни эшит! Мени ҳисобимдан 200 миллион оласан-да, қурилиш моллари харид қиласан. Янги иморат қурилишини ҳам бошлайвер! Акцияларни биржага қўясан. Фойда олишни бошлагач, ...” деб гапираётса, ҳамма йўловчиларнинг кўзи чиқаёзай деб қараб туришганмуш. Йигит уларни кўриб дебди:
“Ҳайрон бўлманглар! Дўстим компьютерига янги ўйин ўрнатибди. Ўйин қоидаларини тушунтириб беряпман”.
Лофга жуда уста балиқчилар суҳбати:
— Кеча қармоқни зўрға тортиб уч метрлик сомни чиқариб олдим!
— Сеники ҳолва! Кеча мени қармоғимга XVIII асрда ишланган катта фонус илиниб чиқди. У ҳалиям ёниб турган экан!
— Майли мен сомни узунлигини қисқартираман. Фақат илтимос, сен ҳам фонусингни ўчган экан деб айт!
— Кеча қармоқни зўрға тортиб уч метрлик сомни чиқариб олдим!
— Сеники ҳолва! Кеча мени қармоғимга XVIII асрда ишланган катта фонус илиниб чиқди. У ҳалиям ёниб турган экан!
— Майли мен сомни узунлигини қисқартираман. Фақат илтимос, сен ҳам фонусингни ўчган экан деб айт!
Иккита безори ярим тунда автобус саройига ўғриликка тушишни режалаштирибди.
Манзилга етиб келгач, бири дебди:
— Мен ичкарига кириб автобусни ҳайдаб чиқаман. Сен шу ерда қоровулни чалғитиб тур!
— Хўп, - дебди шериги.
Ичкарига кириб кетган ўғри ярим соат ўтса ҳам чиқмасмиш, бир соат ўтса ҳам чиқмасмиш.
Охири ташқарида тургани секин ичкарига кириб қараса, шериги автобусларни орасида анқайиб юрганмиш.
— Нима қиляпсан? Нега ҳалигача автобусни ҳайдаб чиқмаяпсан? – деса, шериги:
— 17-автобусни топа олмаяпман. Бу ерда турганлари бизни уйимизга бормайди-ку!? - дермиш.
Манзилга етиб келгач, бири дебди:
— Мен ичкарига кириб автобусни ҳайдаб чиқаман. Сен шу ерда қоровулни чалғитиб тур!
— Хўп, - дебди шериги.
Ичкарига кириб кетган ўғри ярим соат ўтса ҳам чиқмасмиш, бир соат ўтса ҳам чиқмасмиш.
Охири ташқарида тургани секин ичкарига кириб қараса, шериги автобусларни орасида анқайиб юрганмиш.
— Нима қиляпсан? Нега ҳалигача автобусни ҳайдаб чиқмаяпсан? – деса, шериги:
— 17-автобусни топа олмаяпман. Бу ерда турганлари бизни уйимизга бормайди-ку!? - дермиш.
Қари бувижон маҳаллада бироз айланиб, уйига қайтиб кириб ўғлига дермиш:
— Ҳозирги замон ёшлари жуда ажойиб-да! Кўчада 4 та ёш йигит битта сигаретни галма-галдан чекиб ўтиришибди. Лекин ҳечам хафа эмаслар. Тинмасдан кулишяпти-я, барака топгурлар.
— Ҳозирги замон ёшлари жуда ажойиб-да! Кўчада 4 та ёш йигит битта сигаретни галма-галдан чекиб ўтиришибди. Лекин ҳечам хафа эмаслар. Тинмасдан кулишяпти-я, барака топгурлар.
Бир йигит дўстини ёнига келиб деди:
— Шифокорнинг айтишича, менинг саккиз соатлик умрим қолибди. Юр, туни билан шаҳар айланамиз, бор пулимга ресторанда ўтирамиз.
Дўсти унга:
— Ҳо-о, сен эртага барибир уйғонмайсан. Мен бўлсам эрта туриб ишга боришим керак.
— Шифокорнинг айтишича, менинг саккиз соатлик умрим қолибди. Юр, туни билан шаҳар айланамиз, бор пулимга ресторанда ўтирамиз.
Дўсти унга:
— Ҳо-о, сен эртага барибир уйғонмайсан. Мен бўлсам эрта туриб ишга боришим керак.
— Алло, ўртоқ қаердасан?
— Автобусда, келяпман!
— Тезроқ бўлақолгин...
— Яхши. Ҳозир, ҳайдовчига айтаман!
— Автобусда, келяпман!
— Тезроқ бўлақолгин...
— Яхши. Ҳозир, ҳайдовчига айтаман!
Яқин дўст бўлган иккита бой учрашиб, суҳбатлашиб қолибди:
— Шу дангаса ўғлимни ишга олсанг дегандим...
— Муаммо эмас! Эртага келаверсин. 1-2 соат офисда, компьютер ўйин ўйнаб кетади. Маоши 5 миллион бўлади.
— Дўстим, мен уни ростан ҳам ишлашини хоҳлайман.
— Майли, ярим кунга келақолсин. Интернетда янгиликларни ўқиб, қаҳва ичиб кетади. Ойига - 2 миллион, бўладими?
— Ҳа, йўқ... У камида 10 соатлаб ишлаши керак. Маошини 700 мингдан оширмайсан...
— Э, бунақаси кетмайди! Ўғлингга айт, ёнимга институт дипломи билан келсин!
— Шу дангаса ўғлимни ишга олсанг дегандим...
— Муаммо эмас! Эртага келаверсин. 1-2 соат офисда, компьютер ўйин ўйнаб кетади. Маоши 5 миллион бўлади.
— Дўстим, мен уни ростан ҳам ишлашини хоҳлайман.
— Майли, ярим кунга келақолсин. Интернетда янгиликларни ўқиб, қаҳва ичиб кетади. Ойига - 2 миллион, бўладими?
— Ҳа, йўқ... У камида 10 соатлаб ишлаши керак. Маошини 700 мингдан оширмайсан...
— Э, бунақаси кетмайди! Ўғлингга айт, ёнимга институт дипломи билан келсин!
