Дўстлар ҳақида латифалар
— Оғайни, 50000 минг қарз бериб тура оласанми?
— Узр! Мен қарз бера олмайман. Ўртада шартнома бор, - дебди пистачи.
— Қанақа шартнома? - ҳайрон бўлиб сўрабди дўсти.
— Банк писта сотмайди, мен қарз бермайман...
— Йўқ, қайта хурсанд бўлади!
— Ҳа нима иш қиласан?
— Овқат қиламан, сигир соғаман, чой дамлайман.
Икки ўртоқ эшагини қидириб кетаётишса, олдиларидан балиқ овлаб ўтирган отахон чиқибди.
— Ота, шу ердан бирор эшак ўтмадими? – дейишса, отахон:
— Йўқ, эшак ўтмади. Лекин чироқлари йўқ битта мотоцикл росса катта тезликда ўтди, - дермиш.
— Бугун хотинимни туғилган куни. Нима совға қилсам экан? - дебди.
Дўсти:
— Уйга маст ҳолатда бормасанг бўлди. Совға - шу!
Эркак ўйланиб туриб:
— Тўғри, хотинимни юбилейи ҳар ҳолда...!
Дўсти унга:
— Пулни нима қиласан? – деса, ҳалиги одам:
— Даволанаман. Тилим синиб қолди. Тилимни гипс қилдиришим керак, - дермиш.
— Сенга бир гап айтайми? Негадир охирги пайтларда ҳаёлинг паришон бўлиб қолгансан, - деса, дўсти:
— Нима гап айтмоқчи эдинг? – дермиш.
Манзилни сўраш учун қариндошига қўнғироқ қиламан деб, адашиб дўстига қўнғироқ қилиб юборибди. У дўсти ҳазилкашроқ экан.
— Алло, уйингни топа олмаяпман... – деса, дўсти ҳазиллашиб:
— Қаерда турибсиз? – дебди.
Меҳмон:
— Мозорни олдидаман. Қаерга юрай? – деса, дўсти:
— Ичкарида ётибман, кираверинг! – дермиш.
— Т-т-т-т-т...
Рульдаги:
— Тезроқми?
— Т-т-т-т-т...
— Янаям тезроқми?
— Т-т-т-т-т...
— Бундан ҳам тезроқми?
— Т-т-т-т-т...
— Бундан тез юролмайман!
— Т-т-т-т-т-ешавой тушиб қолди!!!
— Эй, хотиним яна жанжал қиляпти.
— Нега?
— Тўрт юз минг ойлик ёш оилага етмайди дейди.
— Тежаб ишлатса етади.
— Мен ҳам шуни айтаман-да. У бўлса “Етмайди, сиз ҳам ишланг” деяверади.