Дўстлар ҳақида латифалар

Бир йигит дўстидан:
— Нега кечаси ухламайсан? Бирор муаммоинг борми?
— Ҳа, муаммоим бор! Тунги сменам!
Талаба бўлган икки дўст учрашиб қолибди.
— Сен қайси институтга кирдинг?
— Тиббиётга. Сен-чи?
— Ветеринар бўлишга ўқияпман. Жуда яхши бўпти. Институтни тамомлагач, бир-биримизни даволай оларканмиз.
Яқин дўстлар чойхонада ўтиришса, битта йигитни кайфи ошиб қолибди. Ўртоқлари устидан кулмоқчи бўлиб, унга савол бера бошлашибди:
— Эшикни қулфладингми?
— Ҳа, - дебди йигит.
— Калитни икки мартта айлантирдингми?
— Ҳа, икки мартта, - деб яна жавоб берибди.
— Калитни олдингми?
— Мана, чўнтагимга солдим...
— Бўлди, унга бошқа қуйманглар! Супада ўтирибмиз-ку! Эшикни қулфлаганмуш...!!! – деб кулиб юборишибди.
Иккита оғайни гаплашмоқда:
— Мана кўрасан, 5 йилдан кейин биз америкаликлардек яшаймиз! Ҳаётимиз уларникидан ҳам яхши бўлади...!
Оғайниси ҳайрон бўлиб:
— Улар-чи? Улар 5 йилдан кейин нима қилишади унда?
— Дўстим, менга 50 минг берсанг... Эрталабдан бери туз тотганим йўқ.
— Умуман олганда мен ҳам очман...?
— Унда 100 минг бер, сени овқатланишга таклиф қиламан.
Синфдош дўстлардан бирига деди:
— Эшмат биласанми, синфдошимиз бор-ку Тошмат.
— Хўш?!
— Жуда пулдан қийналиб қолган кўринади.
— Йўғ-э, нега? Қаердан олдинг бу гапни?
— Кеча бирров кўриб ўтай деб уйига кирувдим. Ишонасанми, икки қизи ёнма-ён ўтирволиб битта пианинони чаляпти!
Йигит дўстига деди:
— Кейинги пайтларда кундуз кунлари даҳшатли даражада бўшашадиган бўлдим. Нуқул уйқум келаверади. Тунда эса буни тескариси. Росманасига тўлақонли, ҳақиқий эркакнинг умрини кечираётгандай бўламан.
— Тунда нима иш қиласан ўзи?
— Ухлайман.
Йигит дўстидан сўрабди:
— Сени катта опанг стоматолог бўлиб ишлайдими?
— Ҳа, у стоматолог.
— Нега у бу касбни танлаган?
— Чунки опамга эркаклар оғзини, кўзларини катта очиб унга қараб туришлари жуда ёқади!
Икки ўртоқ дўстини уйига меҳмонга боришибди. Уй эшигини ёнига етиб келгач, йигитлардан бири эшикни оёғи билан тепиб таққиллатибди.
Ёнидаги дўсти ҳайрон бўлиб:
— Нега эшикни оёғинг билан таққиллатяпсан? - деб сўраса, дўсти:
— Мезбон бизни қўлимиз банд экан деб ўйласин. Акс ҳолда у бизни қуруқ қўл билан уйига киргазмайди, - деган экан.
Бири мақтанчоқ бошқаси эса камтар бўлган икки дўст суҳбати. Мақтанчоқ керилиб гап бошлади:
— Ваниҳоят iPhone 8 олдим. Телефонмисан телефон экан!
Функциялари даҳшат!
— Табриклайман дўстим!
— Ишонасанми, кўчада, ишхонада, транспортда ҳамма менга қарайди... Сени эса юришингни қара!? Хитойликларни матоҳини тутиб...! Гадоймисан нима бало?!
— Насиб қилгани шу эканда...
— Майли сиқилма, зўр бўлади ҳали. Ҳа, айтганча, дўстим, маошгача озгина қарз бериб туролмайсанми???