Дўстлар ҳақида латифалар
Афандининг бир ўртоғи касал бўлиб қолди, уни кўргани бориш олдидан хотинидан маслаҳат сўради:
— Касал кўргани борганда нима дейилади?
— Бориб «аҳволингиз қалай?» деб сўрайсиз, у «шукур, яхшиман» дейди, сиз «хайрият» дейсиз, «иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?» деб сўрайсиз, у кўнгли тортган овқатни айтади, сиз «ундан кўпроқ еб туринг, мен ҳам янаги келишимда олиб келаман» дейсиз, қайтар вақтингизда яқин ўртоқларингиз келяпдими» дейсиз, у «ҳа, келяпти» дейди, сиз «хайрият, келиб туришган бўлса яхши, мен ҳам кўриниб қолишса айтиб юбораман» деб келаверасиз, — деди хотини.
Афанди ўртоғиникига борди, у оғир аҳволда ётар эди, Афанди ундан сўради:
— Аҳволингиз қалай?
— Кўриб турибсизку, ўладиган бўлиб қолдим.
— Хайрият, — деган эди, касал ижирғиланди, Афанди сўроқни давом эттирди:
— Иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?
— Ажалнинг уруғини!
— Ушандан кўп-кўп еб туринг, — таскин берди Афанди, — мен ҳам янаги келишимда ундан олиб келаман.
Афандининг бу гапидан асаби бузилган касал тескари қараб олди. Ниҳоят, Афанди яна сўради:
— Мендан бошқа ўртоқларингиз ҳам кўргани келишяптими?
— Ҳа, Азроил келяпти! — деди аччиғланиб касал.
— Хайрият, келгани яхши, мен ҳам кўча-куйда кўриниб қолса, айтиб юбораман,— деб Афанди жўнаб кетди.
— Касал кўргани борганда нима дейилади?
— Бориб «аҳволингиз қалай?» деб сўрайсиз, у «шукур, яхшиман» дейди, сиз «хайрият» дейсиз, «иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?» деб сўрайсиз, у кўнгли тортган овқатни айтади, сиз «ундан кўпроқ еб туринг, мен ҳам янаги келишимда олиб келаман» дейсиз, қайтар вақтингизда яқин ўртоқларингиз келяпдими» дейсиз, у «ҳа, келяпти» дейди, сиз «хайрият, келиб туришган бўлса яхши, мен ҳам кўриниб қолишса айтиб юбораман» деб келаверасиз, — деди хотини.
Афанди ўртоғиникига борди, у оғир аҳволда ётар эди, Афанди ундан сўради:
— Аҳволингиз қалай?
— Кўриб турибсизку, ўладиган бўлиб қолдим.
— Хайрият, — деган эди, касал ижирғиланди, Афанди сўроқни давом эттирди:
— Иштаҳангиз қалай, нима егингиз келади?
— Ажалнинг уруғини!
— Ушандан кўп-кўп еб туринг, — таскин берди Афанди, — мен ҳам янаги келишимда ундан олиб келаман.
Афандининг бу гапидан асаби бузилган касал тескари қараб олди. Ниҳоят, Афанди яна сўради:
— Мендан бошқа ўртоқларингиз ҳам кўргани келишяптими?
— Ҳа, Азроил келяпти! — деди аччиғланиб касал.
— Хайрият, келгани яхши, мен ҳам кўча-куйда кўриниб қолса, айтиб юбораман,— деб Афанди жўнаб кетди.
Икки оға-ини суҳбатлашмоқда:
— Эшитишим-ча хотининг машинасини уриб олганмиш...?!
— Ҳа.
— Ўзи-чи, тирикми ишқилиб?
— Ҳозирча тирик..., Ҳаммомда, беркиниб ўтирибди...
— Эшитишим-ча хотининг машинасини уриб олганмиш...?!
— Ҳа.
— Ўзи-чи, тирикми ишқилиб?
— Ҳозирча тирик..., Ҳаммомда, беркиниб ўтирибди...
Операциядан чиққан отахоннинг олдига кўргани дўстлари киришибди. Уч дақиқадан сўнг бемор отахон жон холатда қимирлаб, қоғозга бир нимани ёзиб жон берибди.
Дўстлари:
— Ўлимидан олдин кўрганимиз яхши бўлди. Нима ёзди экан деб ёзувни ўқишса:
— Кислород шлангидан оёкларингни ол падарланат деб ёзилган экан.
Дўстлари:
— Ўлимидан олдин кўрганимиз яхши бўлди. Нима ёзди экан деб ёзувни ўқишса:
— Кислород шлангидан оёкларингни ол падарланат деб ёзилган экан.
Иккита ёши катта чол-кампирлар бир-бириникига меҳмонга боришибди.
Кампирлар ошхонада пишир-куйдир қилгунча, иккала қария гап бошлашибди:
— Ўтган куни кампиримни ресторанга олиб боргандим. Унга ёқмади.
— Қайси ресторан экан у?
— Эсим қурсин! Ҳозир ёдимдан чиқди... Аёлларга баҳорда совға қиладиган гул номи нима эди?
— Настаринми?
— Йўқ!
— Лолами?
— Йўқ!
— Атир гулми?
— Йўқ!
— Наргис гулми?
— Ҳа!
Чол ошхона тарафга ўгирилиб:
— Наргизахон, ўтган куни биз борган ресторанни номи нима эди?
Кампирлар ошхонада пишир-куйдир қилгунча, иккала қария гап бошлашибди:
— Ўтган куни кампиримни ресторанга олиб боргандим. Унга ёқмади.
— Қайси ресторан экан у?
— Эсим қурсин! Ҳозир ёдимдан чиқди... Аёлларга баҳорда совға қиладиган гул номи нима эди?
— Настаринми?
— Йўқ!
— Лолами?
— Йўқ!
— Атир гулми?
— Йўқ!
— Наргис гулми?
— Ҳа!
Чол ошхона тарафга ўгирилиб:
— Наргизахон, ўтган куни биз борган ресторанни номи нима эди?
Бир йигит миллионернинг қизига уйланиб бойиб кетибди. Унинг уйига болаликда бирга ўсган дўсти меҳмонга келибди. Хотини чой дамлашга чиқиб кетган пайтда:
— Оғайни бу қизга нега уйландинг? Бунчалик хунук қиз бўлмаса, кўзиям ғилай, юриши ҳам нето, унинг устига дудуқ ҳам экан, - деб шивирлаб паст овозда гапирса...
— Шивирламай қаттиқроқ гапиравер, барибир эшитмайди, - дермиш
— Оғайни бу қизга нега уйландинг? Бунчалик хунук қиз бўлмаса, кўзиям ғилай, юриши ҳам нето, унинг устига дудуқ ҳам экан, - деб шивирлаб паст овозда гапирса...
— Шивирламай қаттиқроқ гапиравер, барибир эшитмайди, - дермиш
Бир киши, бошқа шаҳардаги ошнасиникига 2-3 кунга меҳмонга келибди. Ошни еб бўлишгач, халиги меҳмонни жуда қовун егиси келибди. Мезбон ҳам негадир қовун олиб чиқмабди. Тоқати тоқ бўлган меҳмон уй эгасига дебди:
— Ошна, қовун егандан кейин қаерда ётаман?
— Ошна, қовун егандан кейин қаерда ётаман?
Афандининг ошнаси ундан сўради:
— Мулла Насриддин, бола-чақангиз кўпми?
— Болам кўпу, чақам камроқ,— деб жавоб берди Афанди.
— Мулла Насриддин, бола-чақангиз кўпми?
— Болам кўпу, чақам камроқ,— деб жавоб берди Афанди.
Афанди қиш куни лодкали мотоциклида дўсти билан кетаётган экан. Бир пайт қараса, дўсти лодка кетаётиб, терлай бошлабди. Афанди ҳайрон бўлиб тезликни оширибди. Дўсти баттар терлайверибди. Шунда афанди дўстидан:
— Нега бунча терлаяпсан? Қиш бўлса...? – деб сўрабди.
Дўсти бўлса томоғи қирилиб:
— Минг лаънат! Лодкангни таги тешик экан, боядан бери югуриб кетяпман, - дермиш.
— Нега бунча терлаяпсан? Қиш бўлса...? – деб сўрабди.
Дўсти бўлса томоғи қирилиб:
— Минг лаънат! Лодкангни таги тешик экан, боядан бери югуриб кетяпман, - дермиш.
Икки дўст учрашиб қолишибди. Бири иккинчисидан сўрабди:
—Ўртоқ, охирги марта қачон чўмилдинг?
Дўсти жавоб берибди:
— Икки йилча бўлди шекилли.
— Ҳа яхши...
— Ўзинг-чи, қачон чўмилдинг?
— Мен охирги марта олти ой олдин бассейнга боргандим.
— Балиқ бўлиб кет-ей, ўртоқ!
—Ўртоқ, охирги марта қачон чўмилдинг?
Дўсти жавоб берибди:
— Икки йилча бўлди шекилли.
— Ҳа яхши...
— Ўзинг-чи, қачон чўмилдинг?
— Мен охирги марта олти ой олдин бассейнга боргандим.
— Балиқ бўлиб кет-ей, ўртоқ!
Кўчада учта одам кетаётган экан. Бири кўр, иккинчиси чўлоқ, учинчиси кал экан. Ёнидан катта тезликда машина ўтиб кетса кўр дебди:
— Машинани рақамини ёзиб олдим!
Чўлоқ дебди:
— Шу машинага етиб олайми?!
Кал бўлса жаҳл билан:
— Чиройли соч турмагимни бузиб юборди, - деган экан.
— Машинани рақамини ёзиб олдим!
Чўлоқ дебди:
— Шу машинага етиб олайми?!
Кал бўлса жаҳл билан:
— Чиройли соч турмагимни бузиб юборди, - деган экан.
