Doʻstlar haqida latifalar
Voy, O‘g‘iloy-oy-oy,
Muattar-ar-ar-ar,
Shoxsanam, e-e-e bo‘lmas ekan...
E, bo‘lmasakan!
— Ta’qiqlagani to‘g‘ri. Lekin o‘sha doktor yaqinda qazo qildi. Xo‘sh, u o‘lgandan keyin ham buyrug‘iga bo‘sunishim kerakmi?! – debdi do‘sti.
— Ha, chap ko‘kragimga o‘q tekkan.
— Unda qanday qilib tirik qolgansan, yuragingga tegmaganmi o‘q?
— Yo‘q! O‘q tekkan paytda yuragim tovonimga tushib ketgandi.
— Iye, zo‘r-ku! Tabriklayman! Xotining xursandmi?
— Xotinimga hali aytganim yo‘q. Bilsa, o‘ldiradi meni.
— Do‘stim bilasanmi, kecha bekatda shunaqangi chiroyli qiz o‘tirgan ekan...! Gap otmoqchi bo‘lib yoniga borsam menga qarab nima qildi degin.
— Xo‘sh, nima qildi?
— O‘rnidan turib "O‘tiring amaki" deb joy bersa bo‘ladimi?!
— Xotiningga 8 martda nima sovg‘a qilding?
— Erkinlik sovg‘a qildim, erkinlik!
— Ha! Quruq maoshni o‘ziga bir oy yashashdan garov bog‘laganman.
Eshmat lofchi Toshmat lofchiga aytarmish: Bilasanmi, kecha yap-yangi "Malibu"ni salondan olib chiqib, sening ko‘changda, naq balkoning tagida uyoqdan buyoqqa, buyoqdan uyoqqa rosa maza qilib haydadim, ko‘rmading.
Toshmat lofchi javob beribdi: Kecha band edim. Uyimga Munisa Rizayeva bilan Shahzoda kelgandi. Maza qilib choy ichib, o‘tirdik.
Eshmat lofchi: Yo‘g‘e, nega meni chaqirmading?, desa, Toshmat lofchi: Ayb o‘zingda. Chaqirmoqchi bo‘lib, balkonga chiqsam, ko‘chada uyoqdan bu yoqqa, bu yoqdan u yoqqa yurib, eshitmading, dermish...
Ikkalasi ham bir-biriga qaramay yuguribdi. Daraxtni uchida 1 donagina olma bor ekan.
Birinchi do‘sti daraxtga tirmashib chiqsa, olma yerga uzilib tushib ketibdi.
Pastdagi do‘sti olmani olib yeb qo‘ysa, tepadagisi:
— Ana ko‘rdingmi? Men bilan yursang olma yeysan, - dermish.
— Men 3 kilometrgacha maska taqmay yura olyapman.
— Men 5 kilometrgacha bemalol maskasiz yura olyapman.
Uchinchi yigit yig‘lab:
— Men 1 qadam ham maskasiz ko‘chaga chiqa olmayapman. Chunki uchaskovoy qo‘shnim bo‘ladi.