Piyonistalar haqida latifalar
— Qorbobodan sovg‘aga "Ertaklardagidek, shahzoda meni qidirib kelsin!" deb so‘ragan edim. Piyonista qo‘shnim Timur aka eshigimni taqillatib kelishini nazarda tutmagandim...
— Pulim yo‘q.
— Aroqqa topilibdi-ku!
— Do‘stim quyib berdi.
— Yo‘lga bermadimi?
— Berdi, mana! - mast shunday deb qo‘ynidan bitta aroq chiqarib ko‘rsatdi.
— Nima qilibdi xotin? Oilam bollarim bilan birga nonushta qilaman deb kelsam buni nimasi yomon?
— Agar shu narvondan tushvosam, qaytib ichmayman, - dermish.
Shunda bittasi cho‘ntagini kovlab-kovlab, bir kichkina chesnok donasini topibdi. "Mana zakuska ichib, hidlab qo‘yamiz", deb o‘zi birinchi ichib hidlab chesnokni ikkinchi sherigiga beribdi. U esa aroq ichibdi-da, chesnokni yeb qo‘yibdi.
Shunda uchinchi sherigi unga qarab:
— Nima san ahmoq, faqat ovqat yegani kelganmisan? - dermish.
— Ichmadim. Kim senga aytdi?
— Ko‘zlaring aytib turibdi-ku!
— O‘zing g‘irt mastmisan deyman. Ko‘z ham gapirar ekanmi?!
— Xo‘p, 5 litr sutni ichib, shkafni jildirib ko‘rchi?
— Sangamaaaas. Endi 1 litr aroqni oxirigacha ich.
— Ana xolos. Shkaf o‘zidan-o‘zi siljib ketvottiku...
Aroqxo‘r qo‘shnisi Toshpo‘lat aka esa Azizga yer nima uchun aylanishini gapirib beribdi.
— Allo, kim bu?
Go‘shakdan mast erkakning ovozi kelibdi:
— Hozir men telefonda gapiryapmanmi?
Ayol asabiylashib:
— Yo‘q, televizorda gapiryapsan!
— Voy, jonli efirga kiyimsiz chiqdimmi?!