Haqiqat-adolat haqida latifalar
— Vaqtim yo‘q o‘g‘lim!
— Boraqolaylik ada! Sirkda ochiq-sochiq kiyingan chiroyli qizlar arslonni o‘ynatishar ekan.
— Arslonni ko‘rmaganimga ham ancha bo‘ldi o‘g‘lim...! Mayli ketdik! Ko‘rib kelaylik!
Italiyaliklar xamir o‘rtasiga sir solib, pitssa deyishdi.
Turklar xamir ichiga qiyma solib, donar deb atashdi.
Ruslar xamirga kartoshka solib, pirashki deb atashdi.
O‘zbeklar xamir ichiga piyozdan to‘ldirib solib, go‘shtli somsa deb nom qo‘yishdi.
Er o‘zining sevimli mashinasi va xotini to‘g‘risida doim bir xil fikr bildiradi:
— Oxirgi payt juda ko‘p "kasali"chiqvatti.
— Birinchi qo‘l menman!
— Shoshib turganingda nuqul bir qiliq chiqaradi.
— Yili eskirib qoldi, yangisiga almashtirib olishim kerak.
Agar olmani “qars” etib tishlasangiz, ichida yarimta qurt turgan bo‘lsa undanam yomon.
Oldin ularni hammasini dalaga haydash kerak. Keyin hozirgi hayotini qadriga yetib, ozgina tezroq yuguradigan bo‘lishadi.
— Mening rafiqam... shu yerdami?
— Ha, azizim...
— Bolalarim, shu yerdamisizlar..?
— Ha, otajon!
— Nabiralarim-chi...
— Shu yerdamiz, buvajon!..
Yahudiy oxirgi kuchini to‘plab:
— Unda oshxonadagi chiroqni katta xolang uchun yoqib qo‘ydinglarmi?!
“Ishlamasang bo‘sha! O‘rningga boshqa odam topaman!”
Lekin mehnat ta’tiliga chiqish uchun ariza yozsang:
“Ishni kim qiladi?” “Sizdan boshqasi tushunmaydi, qila olmaydi...!”