Haqiqat-adolat haqida latifalar
Avval qaynoqqina bo‘ladi. Odamga yoqadi. Keyin muzdek bo‘ladi. Ichgan sari muzlatadi.
Aytaylik, sen yomonlayotgan odamning obro‘si to‘kildi. Lekin to‘kilgan obro‘ seni yo‘q obro‘ingga kelib qo‘shilmaydi-ku!?
— Yo‘q, aslo urishmaymiz.
— Buni siri nimada?
— Xotinlarni bahonasi bitta! "Yoshligimni xazon qilding!" deb aytadi eriga. Meni xotinim umuman bunaqa demaydi!
Eri telefonda past ovozda "kim bilandir" gaplashayotganida.
— Sadaqa bering...
Bir kishi:
—Pulim yo‘q edi...
Tilanchi:
—Ishlash kerak birodar!
— Yoshim o‘tib qoldi do‘stim.
— Nega unday deyapsan?
— Avvallari "Nega uylanmayapsan?" deyishardi. Endi bo‘lsa, "Nega shu paytgacha uylanmagansan?" deb so‘rashyapti.
— Salom! Nega buni menga yozyapsan? Axir biz allaqachon ajrashib ketganmiz-ku!?
— Shunchaki, endi yo‘llarda ehtiyot bo‘ling!
— Juda yaxshi.
— Rostanmi?
— Rostan! Yomonlasang, darrov bo‘shaysan.