Haqiqat-adolat haqida latifalar
— Maoshimni ko‘tarishni iloji bormi? - debdi ishchi.
Ish beruvchi pulni ushlab turgan qo‘lini tepaga ko‘tarib:
— Shuncha ko‘tarsam bo‘ladimi? - dermish.
— Ada, men do‘stimni uyiga dars tayyorlagani ketyapman.
Otasi:
— O‘yda o‘tir! Hech qayerga bormaysan! Onang ham 15 yil oldin biznikiga dars tayyorlagani kelgan edi, haligacha ketkazolganim yo‘q!
— Nega unda har kuni shu serialni ko‘raverasan?
— Oxiri nima bo‘larkin deyman!
— Qon topshirgani keldim.
— Test uchunmi?
— Yo‘q, ichish uchun! Yana nimaga kelardim!?
— Biz oldin yaxshi yashaganmiz, hozir ham yaxshi yashayapmiz, bundan keyin ham yaxshi yashaymiz, - desa, fuqarolar orasidan ovoz kelibdi:
— Biz-chi?
— Ovozi yaxshi bo‘lmagani uchundir-da!?
— Yo‘q, o‘qishni bilmagani uchun!
— Boshliqqa aytib qo‘y! Yaxshi xodimni topish juda qiyin!
Barzangi yigit qo‘lida tayoq bilan sartaroshxonaga kirib debdi:
— Sochimni zo‘r qilib kaltalatib qo‘y! Agar sal noto‘g‘ri kesadigan bo‘lsang, shu tayog‘imdan kaltak yeysan!
Sartarosh yigitni sochini chiroyli qilib kaltalatib qo‘yibdi.
— Qo‘rqib ketmadingmi tayog‘imni ko‘rib, - desa, sartarosh:
— Nega qo‘rqaman?! Tomog‘ingni yonida meni ustaram turganda! - degan ekan.