Ovqatlanish haqida latifalar

— Do‘stim, restoranda bepul ovqatlanish yo‘lini topdim!
— Qanday yo‘l ekan?
— Hashamatli biror restoranning yopilishiga ozgina vaqt qolganida kiramiz. Istaganimizcha taom buyurtma berib, ovqatlana boshlaymiz. Ish vaqti tugab, ofitsiantlar birin-ketin uyga keta boshlashadi. Oxirgi qolgan ofitsiant bizdan pulni so‘rasa, biz uni sherigi pulni olganini aytamiz.
— Zo‘r-ku, qoyil. ketdik.
Restoranda ofitsiant:
— Kech bo‘lib qoldi. Restoran yopiladi. Marhamat qilib hisob-kitob qilsangiz...
— Iye, biz boshqa ofitsiantga pulini allaqachon to‘lab bo‘lganmiz. Qaytimini berasizlarmi, yo‘qmi?
Vokzal oshxonasida ikki erkak choy ichib o‘tirishsa, mikrofondan e’lon eshitilibdi: “Diqqat! Poyezd jo‘nab ketmoqda!”
Sherigi narigisiga qarab:
— Iye, poyezdimiz ketib qolyapti, tur!!! – desa, ikkinchisi xotirjam choyini xo‘plab:
— Bilet bizda-ku, qayerga ketardi?! – dermish.
Bir kuni afandi manti yegisi kelib, oshxonadan manti xarid qilib, endi yemoqchi bo‘lib tishlagan ekan, issiq manti lablarini kuydiribdi. Mantini olib devorga otibdi va so‘ka boshlabdi:
— La’nati, labimni kuydirding, - debdi. Manti tugilgan joyidan ochilib ketibdi. Afandi darg‘azab bo‘lib:
— Labimni kuydirib, yana kuladi bu! - desa, mantini yog‘i oqibdi. Afandi:
— So‘ksam yig‘laydi yana, - dermish.
Afandi bir xasis oshnasinikiga borgan edi, oshnasi oldiga ikkita issiq non bilan bir piyola asal qo‘ydi. Afandi asalni pichog‘i bilan kesib, nonning orasiga qo‘yib yeya berdi. Xasis oshnasi qarasa, Afandi asalning hammasini yeb qo‘yadigan ko‘rinadi.
— Afandi, asalning hammasini yesalar ham mayli-ku, lekin kuchlilik qilib yurak-bag‘ringizni o‘rtab yuborar deyman,— dedi.
Afandi pichog‘ining uchiga asaldan katta bir bo‘lagini sanchib olar ekan, javob berdi:
— To‘g‘ri aytadilar, lekin bir xolis odam bo‘lsa kimning yuragi o‘rtanayotganini aytib berar edi.
Xo‘randa ofitsiantga qarab debdi:
— Nega hamma ovqatlar aroq hidi kelyapti?
Ofitsiant bir qadam orqaga surilib:
— Endi-chi? Kelmayaptimi? - dermish.
Qari bemor vrachga uchradi. U bemorga dori yozib berib tayinladi:
— Mana bu hamma dorilarni har kuni uch mahal ovqatdan keyin bir hafta davomida ichasiz.
— Nimalar deyapsiz, doktor?! Buncha ovqatni qayerdan topaman?
— Eshitishimcha, uylangan emishsan.
— Ha, ko‘chadagi oshxonalarda ovqatlanib yurish yoqmayotgan edi.
— Endi-chi?
— Endi yoqyapti.
Kun bo‘yi chuchvara tugib, erim ishdan kelishiga pishirib, dasturxonga qo‘ysam, erim chuchvaralarni yeb bo‘lib:
— Boshqa bunaqasidan sotib olmagin, xo‘pmi?! - desa bo‘ladimi...
Xotinini ustidan kulishni yoqtiradigan er do‘kon kassasi yoniga kelgach, qo‘lidagi 10 kg qo‘y yog‘i va go‘shtni ko‘rsatib xotiniga debdi:
— Bo‘ldi, bas qil! Iltimoslaringni bajardim. Mana yolvorib so‘ragan narsalaring! Shuncha olganim yetar axir...!
Ishdan qaytgan ep xotiniga baqirdi:
— Yana ovqat tayyor emasmi? Men itday ochman! Bo‘ldi, restoranga ketdim!
— Xoy, besh daqiqa sabr qilib turing!
— Nima, besh daqiqada ovqatni tayyor qilishga ulgurarmiding?
— Yo‘q, kiyinishga ulguraman.