Ovqatlanish haqida latifalar
Charchagan ekanman, yotib oldim.
— Somsa sovumasin, olsinlar, taqsir.
— Xo‘p ajoyib somsa bo‘libdi. To‘rttasini yeb, to‘yib qoldim.
— Taqsir, beshta yedingiz, yana bitta oling, juft bo‘la qolsin.
— Sizlarda ko‘proq nima iste’mol qilishadi?
— Somsa.
— Nima o‘zi u?
— Xamir ichida go‘sht solinadi.
— Yana nima yeyishadi?
— Chuchvara.
— U nima?
— Xamir ichiga go‘sht solinadi.
Xorijliklar hayratlanib:
— Bundan tashqari yana nima taomlar sevib iste’mol qilinadi?
— Manti, xonim, ...
— Ukam. Ovqatingdan mengayam qoldirgin, - debdi. Haligi yigit bo‘lsa:
— Manavi kabobdanmi? Ha, manavi oshdanmi?, - deb hamma narsani yeyaveribdi.
— Mayli, nimadan bo‘lsa ham, - debdi shirakayf kishi.
Yigit esa katta-katta yeyishda davom etib:
— Osh, kaboblarni ta’mini ko‘rmoqchimisiz, - deb, oxiri ovqatlarini tugatgach, — Ovqatni mazasini ko‘rish uchun ishlash kerak, - degan ekan.
— Bugun nima ovqat qilay? - desa, bo‘linma komandiri:
— Osh qil! - debdi.
— Necha kilo qilay? - so‘rabdi oshpaz:
— 10 kg necha kishiga yetadi? - debdi yana komandir.
— 90-100 kishiga yetadi, - desa,
— Bo‘lmasa jangdan keyin qilasan, - dermish.
— Salada hech narsa yo‘q, baliqda esa fosfor bor! Miyangga foydali! Mana ol, selyodkadan yeb ko‘rgin!
Selyodkani yeya boshlagan xoxol:
— Lekin, selyodka arzimagan pul turadi, sala esa falon pul!!! - desa, yevrey:
— Ana ko‘rdingmi? Bir tishlam selyodka yemasingdan, miyang ishlay boshladi!!!
— Hech vaqo!
— Huddi kechagidek-mi?
— Ha, kecha ikki kunligini pishirib qo‘ygandim.
— Bizga hammamizga Befshteks olib keling, - deyishibdi.
Haligi to‘rttala yigitlar buni eshitib qolib, ofitsiantga qarab:
— Bizlarni hammamizga to‘rfshteks olib kelavering!, - deyishgan ekan.
— Salom xolajon! Akbar uydami, - deb so‘rasa,
— Ha uyda! Lekin ovqatlanyapti. Balki sen ham ovqatlanishni xohlarsan, - debdi.
— Ha xohlayman, - desa,
— Bo‘pti, unda sen ham uyingga borib ovqatingni yegin, keyin kelarsan, - dermish.
— Bizga salfetka bilan "zubachistka" bering, - desa,
Qiz:
— Yo‘q bo‘ldi, men to‘ydim, - dermish.