Ovqatlanish haqida latifalar
Shu payt eri bir turtib debdi:
— Chapillatmasdan yegin!
Birozdan keyin yana bir turtibdi:
— Yana nimaga turtasiz? - debdi xotini.
— Chapillatganing esimga tushib ketdi, - dermish eri.
— Nimaga stolga tuz qo‘ygansizlar? – deb so‘rasa, ofitsiant:
— Agar yeyayotgan ovqatingizni tuzi kam bo‘lsa solish uchun, - debdi.
Talaba bo‘lsa:
— Unda nega ovqat qo‘ymagansizlar? – degan ekan.
Erkaklarga qiyin. Jahl qilsa, yeb turgan issiq ovqatdan ham mahrum bo‘ladi.
— Xotin, qo‘shnilardan 2 dona tuxum olib tur, - debdi yahudiy.
Yahudiy xotin qo‘shniga chiqib 2 ta tuxum so‘rasa, qo‘shnisi tuxumlarni tarozida tortib berayotganmish.
— Nega tuxumlarni tarozida o‘lchayapsiz? - desa, qo‘shnisi:
— Qaytarib berayotganingizda ham o‘lcham olaman-da, - debdi.
Yahudiy xotin uyiga chiqib eriga:
— Ketdik bu yerdan! Tuxumlarni tarozida o‘lchab beradigan joyda bizga non yo‘q, - debdi.
— Onasi senga syurprizim bor! - debdi.
Xotini oshxonaga kirsa ovqatlar tayyor. Dasturxonlar bezatilgan ekan.
— Rahmat adasi. Bugun oilaviy dasturxon bezatib birga ovqatlanar ekanmiz-da, - deb xotini orqasiga o‘girilsa, eri qo‘lida bir shisha aroq bilan sekin ko‘chaga chiqib ketayotganmish.
— Shuning uchun ham bizdan alohida yashagin deyapmiz-da o‘g‘lim!
— Nima ovqatlar bor?
— Faqat tok osh bor.
— Axir bu 2 ta ovqat-ku!
— Endi bitta. Bizga qozon kerak bo‘lib qoldi.
Qiz tez-tez menyuga qarab qo‘yarmish.
Vanihoyat yigit:
— Biror issiqroq narsa buyurtma qilamizmi? - desa, qiz xursand bo‘lib:
— Ha, - debdi.
Shunda yigit ofitsiantni chaqirib:
— Bizga 2 ta qaynoq choy! - degan ekan.