Qora-yumor haqida latifalar
— Afsus, siz haqingizda bunday deya olmayman.
— Unda menga o‘xshab aldang.
— Qizil chiroqda chorrahani kesib o‘tsa bo‘ladimi?
O‘qituvchi ham charchab, asabi buzilib turgan ekan:
— Ha bo‘ladi. Faqat ikkala qo‘lingni ko‘tarib o‘tishing kerak, - debdi.
— Nega aynan qo‘lni ko‘tarish kerak, - desa, o‘qituvchisi:
— O‘lganingdan keyin yechintirish oson bo‘lishi uchun, - dermish.
— Bilasizmi, men eshakdek ishlayman, itdek charchayman, lekin mushukchalik ham ovqat yemayman. Nima qilay, ayting...!
— Men hayvonlar doktori emasman, odamlarni da’volayman! Siz veterinarga borganingiz ma’qul!
— "Oldi kamera" rejimini o‘chirib qo‘ygin-da...
— Nega bir qo‘lizni kesib ketishdi?
Qiz:
— Qo‘limda tilla uzuk va tilla braslet bor edida.
Militsiya:
— Nega baqirmadiz? Odamlarni yordamga chaqirmadiz?
Qiz:
— Bari tishlarim tillodan, boshimni olib ketishsa, o‘laymi? - dermish.
— Arzimaydi.
— Arzimasligi to‘g‘riku-ya, oyim shunday deb ayt dedilar-da.
— Senga bir taklifim bor.
O‘zida yo‘q xursand bo‘lib ketgan qiz shosha-pisha yigitga termulib:
— Ayting, ko‘p kuttirmang! - desa, yigit:
— Meni tinch qo‘ygin-a!!! - degan ekan.
Bir kuni haligi odam yana 1000 so‘m berib, ketayotsa, kampir uni qo‘lidan shartta ushlabdi. Shunda kishi:
— Hoynaxoy xolajon bu safar rediska olmasligimni sababini so‘ramoqchi bo‘lsangiz kerak?! - desa, kampir:
— Rediska olasanmi-yo‘qmi bu meni qiziqtirmaydi. Rediska 1500 bo‘ldi! - dermish.
— Mening bir qo‘lim yo‘qligidan xudoga nolib o‘tirsam-u, sen ikkala qo‘ling bo‘lmasa ham hadeb raqsga tushasan?
Ikki qo‘li yo‘q debdi:
— Ko‘p gapirmasdan yelkamni qashib qo‘ysang-chi...?! Boyadan beri qiynalib ketdim...
— Jonim, men olamdan o‘tsam, yig‘laysanmi?
— Uff, janozadan oldin atayin kayfiyatimni buzmoqchimisiz?!