Qora-yumor haqida latifalar
— Siz odamlarni pichoq bilan qo‘rqitib, bitta mashina, ikkita qo‘l telefoni va besh million pulga ega chiqibsiz. O‘zingiz nima deya olasiz?
— O‘rtoq sudya siz bitta bolg‘acha bilan beshta mashinalik, to‘rtta uylik, ikkita dalahovlilik va yana yaxtalik bo‘ldingiz-ku, menga nima bo‘pti?!
— "Pulsizlik" kasalligi bilan og‘riyapsiz, bemor!
— Maktabimiz uchun nima qilib bera olasiz?
Ota:
— Portalga yozib bera olaman!
Shundan keyin bu otani o‘g‘li maktabni bitirib ketguncha umuman majlislarga chaqirib bezovta qilishmabdi...!
— Sizlarda-chi?
— Bizlarda buning uchun qamashlari mumkin.
— Qayerda ishlaysiz?
— GAIda...
— Qanaqa yulduzlarning joylashishi? - so‘rabdi do‘stlari xayron bo‘lib...
— Adamning yelkasidagi yulduzchalarni aytyapman! - degan ekan yigit.
— Sizni tabriklashim mumkin. Bundan olti oy ilgari oddiy xodim sifatida ish boshlagandingiz. Bir oy o‘tib bo‘lim boshlig‘i bo‘ldingiz.
— To‘g‘ri.
— Ikki oy o‘tib, ombor boshlig‘i bo‘ldingiz.
— Bunisiyam to‘g‘ri.
— Hozir esa, ko‘z tegmasin, bosh direktor o‘rinbosari lavozimida ishlayapsiz. Buning uchun nima deyish kerak?
— Rahmat, dada!
— Kasalingizni da’vosi turp. Ko‘proq turp yeng!, - debdi.
Haligi odam ko‘chaga chiqib turp sotib o‘tirgan odamni hamma turpini sotib olibdi-da, sal nariroqqa borib tursa, turppurush telefonni olib:
— Allo, turp tugadi. Hozir bir qop sholg‘om keladi, - dermish.
— Yo‘q! Mumkin emas!
— Nega endi mumkin emas?! Yangi yilga sovg‘a qilingan tilla zanjirni taqish mumkin emas, 8 martda sovg‘a qilingan "Matiz"ni minish mumkin emas — buvimnikida chang bosib yotibdi. Sakkizta lama paltoim bor, birortasini kiyib ko‘chaga chiqqanim yo‘q! Qachon mumkin bo‘ladi, qachon?!
— Ona qizim, adang nafaqaga chiqqandan so‘ng! Hozircha u oddiygina DAN xodimi, shuning uchun mumkin emas!