Yoshlar haqida latifalar
— Sevgan qizim bilan ajralishdik.
Do‘sti:
— Nega?
— Men unga "Barno, men seni sevaman" desam, uni ismi Aziza ekan...
Yigit: — Agar seni topib olsam, g‘uncha labingdan o‘pib olaman.
Qiz: — Agar topolmasangiz, eshikni orqasida bo‘laman xo‘p!
— Yigirmata janjalga, dugonajon...
— Voy, rossa qimmat ekan-da!?
— Domlajon, sizga nima sovg‘a qilsak bo‘ladi?
— Menga hech narsa kerakmas!
— Aytaqoling, biror orzuingiz bordir axir...
— Yagona orzuim, sizlar meni talabam bo‘lganingizni hech kim bilmasin!
bo‘lib "primerochnoy"ga kirsam, orqa tomonidan bir teshik teshib qo‘yishibdi. O‘sha teshikdan qarasam, bir barzangi yigit olma sotib o‘tiribdi. O‘sha barzangini teshikdan tomosha qilish kimga qiziq ekan, shunga hayronman-da?!
— Nega yo‘q ekan? Tiqilib yotibdi-ku!
— Qayerda?
— Senga davlat idoralaridan spravka kerak bo‘lmaganmi hecham? Hamma kvest xonalar o‘sha yerda-ku!
— Bor, xotiningdan xabar olchi, - debdi qaynona o‘g‘liga.
O‘g‘li og‘ilxonadan qaytib kelib, qotib kular emish. Onasi o‘g‘lidan, - nima bo‘ldi?, - deb so‘rasa, o‘g‘li:
— Keliningiz sigirni sog‘ib, "unisini ham sog‘ib olay" deb buqaning ortidan quvlab yuribdi, - dermish.
— Familiyangiz?
Student:
— Buranov(jilmayib).
— Ha, nimaga jilmayasiz?! - do‘q urdi professor.
— Birinchi savolga muvaffaqiyatli javob berganimdan xursandman.