Yoshlar haqida latifalar
— Shalag‘i chiqqan bu eski aravaga chiptaning narxi necha pul?
— Odatda bir qop poxol uchun 1000 so‘mdan olamiz, — debdi haydovchi.
— Oyijon, siz meni yaxshi ko‘rasizmi?
Onasi:
— Ha, ha qizalog‘im! Albatta.
— Telefon go‘shagini adamga bering.
— Ana adajon eshittingizmi? Oyim ruxsat berdilar!
— Meni sevasizmi?
Yigit:
— Albatta, azizam!
Qiz:
— Menga uylanasizmi?
Yigit:
— Yo‘g‘eye! Mening sevgim abadiy!
— Raqsga tushasizmi? - debdi.
Qiz:
— Yo‘q! - desa, yigit:
— Unaqada yuring, mashinamni itarishib yuboring, - degan ekan.
— Menga erga tegishni taklif qilishdi...
— Zo‘r-ku! Qaysi yigit?
— Yigitmas! Qo‘shnilarim...
Haydovchi yigitni orqasiga qarab bir tepib tushurib yuboribdi.
Bola haydovchiga qarab:
— Amaki yana bir teping, - debdi
Haydovchi yana bir tepibdi.
Bola avtobus ichiga qarab:
— Guli sangayam to‘ladim tushaver, - dermish
— Qutisi qani?
— Men bu avtobus bilan Jismoniy tarbiya institutiga bora olamanmi?
Haydovchi:
— Yo‘q, - debdi.
Men-chi, men bora olamanmi? Hujjatlarimni topshirishim kerak edi-da, - dermish ikkinchi.
Oxiri onasi qiziga:
— Agar yana “voy” desang, turmushga berib yuboraman, - desa, qiz:
— Voy-voy-voy! – deb yuboribdi.
— Nabiraginam! Senga bitta katta ferma, uchta uy, ikkita dalahovli, beshta do‘konni meros qoldiraman.
Nabirasi shoshilib:
— Qayerda buvajon, qayerda?, - deb so‘rasa,
— Telefonimdagi "MoyaFerma" o‘yinida!, - dermish qariya.