— Suzib o‘tolmaymiz shekilli.
— Suzib o‘tamiz! 50 metr qoldi.
— Suzib o‘tolmaymiz.
— Suzib o‘tamiz! 30 metr qoldi.
— Yo‘q! Aniq suzib o‘tolmaymiz!
— 10 metr qoldi. Balki suzib o‘tarmiz?! Ha, mayli orqaga qaytdik. Suzib o‘tolmaydiganga o‘xshaymiz...
— Ey o‘rtoq, kal odamning boshida nima qilib yuribsan? Sochi bor odamni boshida mazza qilib yur!
— Men o‘zi sochi bor odamni boshida yashayman. Bu yerga faqat chang‘i uchgani kelib turaman.
“Salbiy ta’sirlari: ko‘ngil aytishi, qayd qilish, bosh aylanishi, ... ketishi, uyqusizlik, asabiylashish, kuchli bosh og‘rig‘i, gastrit, hushdan ketish, ...
O‘ylanib qoldim. Balki shu zormandani ichmasam ham shamollashim o‘tib ketar-a!?”
— Mushugimni boqyapman.
— Nima? Qo‘y-mi, mol-mi boqsang bo‘lmaydimi?! Shu mushukni boqishdan boshqa ishing yo‘qmi seni?!
— Ustoz, o‘zbek tiliga rus tilini aralashtirib gapirish mumkinmi?
Ustoz debdi:
— Konechno mumkin emas!
— Nega kech qoldingiz?
— Kechirasiz, 3-qavatdan yiqilib tushdim, - debdi haligi odam.
Rahbarni battar jahli chiqib:
— Nima, bir soat tushdingizmi pastga?! – dermish.
— Bugun ham urib olay. Ertaga urmaslik haqida tilxat yozib beraman, - debdi. Ertasiga yana uribdi va indinga urmaslik haqida tilxat yozib beribdi.
Bir hafta o‘tgandan keyin sher quyonni ko‘rib qolib:
— Ayiq urmayaptimi endi? - deb so‘rabdi.
Quyon:
— Eh, urishi o‘sha-o‘sha. Faqat qog‘oz ko‘payib ketdi, - dermish.
— Tender bu – pora berish musobaqasi.
— To‘g‘ri o‘tir! 6 baho. To‘rtini o‘zingga ol, ikkini o‘zing bilasan nima qilishni...