Oxiri onasi qiziga:
— Agar yana “voy” desang, turmushga berib yuboraman, - desa, qiz:
— Voy-voy-voy! – deb yuboribdi.
Angliya fuqarolaridan ikkitasi muzlatgich ichida 2 soat o‘tira olibdi.
Navbatdagi shvedlar 4 soatga chidabdi.
Oxiri ruslar kirib kelishibdi. Muzlatgichni ochib kirib ketgan ruslardan 3 kunda ham xabar bo‘lmabdi.
Oxiri olimlar muzlatgichni eshigini ochib:
— Yaxshimisizlar? Sovuq emasmi? – deyishsa, ruslar:
— Eshikni yoping! Tashqaridan yomon sovuq kiryapti, - dermish.
Qarindoshlikning korrupsiyaga ta’siri qanday?
— Ahmedov, javob ber-chi!
— Bilmayman ustoz!
— O‘tir besh!
— Rahmat, ada.
— Hali o‘quvchi ekansiz. Qanday qilib sochimni olasiz? Biror joyimni jarohatlab olmang tag‘in...!
— Qo‘rqmang! Qaychim kesmaydi, umuman o‘tkir emas.
— Raqqos yigitga salomlar! – desa, parashyutchi:
— Qanaqa raqqos? Men parashyutchiman! – debdi.
Qush bo‘lsa unga:
— Shu ketishda to‘ppa-to‘g‘ri kaktuslarni ustiga qo‘nishingni bilasanmi?! O‘shanda ko‘ramiz... - dermish.
— Nega yo‘q ekan? Tiqilib yotibdi-ku!
— Qayerda?
— Senga davlat idoralaridan spravka kerak bo‘lmaganmi hecham? Hamma kvest xonalar o‘sha yerda-ku!
— Xolajon bu sizni nabirangizmi?
— Ha. O‘zim ko‘tarib katta qilganman, - debdi onaxon.
Haligi odam:
— Tashlab yubormabsizda, - dermish.
Afandilarga omad!