— Eng baxtli kunlaringiz qachon bo‘lgan adasi?
Er debdi:
— To‘yimiz bo‘lgan kunni eslaysanmi?... O‘sha kuni baxtli kunlarim tugagan ekan...
— Yana odatdagidek, sanksiyalar olishdi.
— Paketga solib berishdimi?
ayolni ko‘rib, mehmon undan so‘rapti:
— Zerikdingizmi?
— Juda ham.
— Bo‘lmasa sekin turib ketaveraylik...
— Koshki edi, lekin afsuski, ilojim yo‘q.
— Nega?
— Men shu uyning bekasiman.
U ham bo‘lsa "Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. U ham bo‘lsa pul ekan" degan jumla to‘g‘ri keladi.
— Oshdi-ku!
— Bizlarnikini degandik... O‘zingiznikini emas!
— Namuncha taqqillatasan?!, o‘tir tezroq! - debdi.
Duduq kishi bo‘lsa:
— Taq, Taqachiga boradimi? - deb so‘rabdi.
"O‘ta kuchli psixotrop vositachilar ta’sirida edim..."
Ichki ishlar xodimi erkakka:
— "Vositachilar" deb emas "vosita" deb to‘g‘ri yozing!
Erkak:
— Yo‘q, bu yerda men xotinim va qaynonamni nazarda tutdim.
— Og‘ayni chekishdan bormi? - desa, yigit:
— Men sportchiman, besh karra O‘zbekiston chempioniman, chekmayman! - debdi.
Bezori bo‘lsa:
— Voy, uzr aka sizmidingiz! Tanimaganimni qarang, boy bo‘larkansiz! - degan ekan.
— Alisher, nima uchun "Mening mahallam" mavzusidagi inshoing Qodirjonning inshosi bilan bir xil yozilgan.
Alisher debdi:
— Chunki men Qodirjon bilan bitta mahallada yashayman-da!
Farzandim bilan dars tayyorlashni boshlasam, "O‘zi maktabda o‘qiganmanmi?" degan fikr hayolimga kelaveradi...!