Bir kuni ovchi kichikroq teshikni poylab o‘q uzibdi. Tulki ovlabdi.
Ikkinchi kuni kattaroq teshikka otibdi. Ayiq otib o‘ldiribdi.
Uchinchi kuni juda katta teshikni poylab yotsa, poyezd bosib ketibdi.
Bir savdogar kishining Rossiyadan qaytgach ta’surotlari:
“Rossiyada yosh bolalar ham ruschani zo‘r bilishar ekan!".
Ishxonada majlis. Boshliq:
— Bugun juma. Bu kichkina shanba degani. Ishlamaymiz. Kechki payt o‘tirish!
Ertaga shanba – o‘tirishni davomini qilamiz!
Yakshanba kuni bosh og‘rig‘iga davom ettiramiz!
Dushanba – ishxonada bosh og‘rig‘iga olamiz va uyga ketamiz!
Seshanba – ichmaymiz. Lekin bunday dam olishlardan keyin ishlash ham noto‘g‘ri bo‘ladi!
Chorshanba – ishga chiqamiz va jon berib ishlaymiz!
Payshanba kuni juma kuniga tayyorlanamiz va ishlamaymiz!
Juma kuni esa avval aytganimdek – kichik shanba! Hammaga tushunarlimi?
Zaldan ovoz eshitildi:
— Kechirasiz—ku, lekin shu chorshanba kunidagi axmoqgarchilik qachon yo‘q bo‘ladi?
Ikkita kelin qaynonasi mehmonga ketganidan foydalanib, tuni bilan gaplashib chiqishibdi.
Yarim tunda soat 3:00larda kelinlardan biri:
— Endi uylarimizga kirib yotaqolaylik. Bu dunyoda bizdan boshqa yaxshi odam qolmadi shekilli, - debdi.
— Do‘stim, uyimda suvaraklar juda-yam ko‘payib ketdi. Nima qilishni bilmayapman.
— Sen ularga eshitiladigan qilib “Uyda ovqat yo‘q! Yegulik umuman yo‘q!” deb bir necha bor takrorlagin!
Ertasi kuni:
— Ho‘sh, nima bo‘ldi do‘stim? Kecha aytganlarimni qildingmi?
— Ha, huddi sen aytgandek qildim.
— Natijasi qalay?
— Yarim tunda kimdir biqinimdan turtdi. Turib qarasam, bir gala suvaraklar atrofimni o‘rab olib, “Senga ovqat olib keldik. Yeb ol!” deb turishibdi...!
Bir hayvonlar mamlakatida qaysi hayvon gunoh ish qilib qo‘ysa sochi olinib tashlanar ekan. Bir kuni sher gunoh ish qilib, sochi olinganda hamma ustidan kulibdi. Shu payt u o‘rmonda aylanib yursa, yo‘lidan sichqon chiqib qolibdi. Sher unga:
— Ey sichqon, men mushukka o‘xshaymanmi? – debdi. Sichqon bo‘lsa:
— Haddingdan oshma! Men tipratikanman, — deb baqirib beribdi.
Talabalar she’ri:
Orziqib kutaman har kuni seni,
Uzoqdan ko‘rganda ko‘zlarimda nam.
Hech kimga bermayman hech kimga seni,
Meni qadrdonim - stipendiyam!!!
Otaning qiziga nasihati:
Endi ona qizim, har bir qiz o‘z uyiga “Gosti”. Shunday ekan, senga aytar Statusim: Kuyovnikiga borganda “Zakrыt Profil” bo‘lgin. Eringdan boshqasi senga “Drujba” tashlasa “Ignor” qilgin. Eringni kamchiliklarini hamisha “Nevidim” qilgin. Qaynota-Qaynonangni har bir gapiga “Klass” deb turgin. Uydagi “Soobsheniya” va “Obsujdeniya”larni bizga va ko‘chadagilarga aslo “Kopiravat” qila ko‘rmagin. Qo‘shnilaringga “Druzya” bo‘l! Qaynopalaring bilan esa “Luchshiye Druzya” bo‘lgin. Har bir qiliqlariga “Layk” deb turgin. Ularning “Chyornыy spiska»siga aslo tusha ko‘rmagin!
Afandi ko‘p qavatli uyning 9-qavatiga ko‘chib o‘tibdi.
Bir kuni balkonda sigaret chekib tursa, pastdan ovoz kelibdi. Qarasa bitta odam "Aka pastga tushing, zarur gapim bor" - debdi.
Lift ishlamayotgan ekan, u pastga tushsa boyagi notanish kishi:
— Aka Ahmat akani uyi qayerda? - debdi.
Afandi ham "Yuring, ko‘rsataman" - deb, 9-etajga olib chiqib, "Ahmad akani uyi 1-etajda" - debdi.
— Do‘stim, menga 50 ming bersang... Ertalabdan beri tuz totganim yo‘q.
— Umuman olganda men ham ochman...?
— Unda 100 ming ber, seni ovqatlanishga taklif qilaman.