— Aytingchi ustoz, nechun sessiya yiliga ikki marotaba bo‘lur?
Piru komil javob beribdir:
— Agar sessiya yilda uch marotaba bo‘lsa, u talabaga og‘irlik qiladir. Agar sessiya yilda bir marotaba bo‘lsa, bu domullaga og‘irlik qilgan bo‘lardi.
— Kiraveraymi? Itingiz tishlamaydimi? - deb so‘rabdi.
— Bilmadim. O‘zim ham qiziqib ketyapman. Kecha olib kelganman o‘zi... - dermish uy egasi.
Chunki ayollarning haykali har bitta dorixonaning tepasida bor!
— Xo‘sh, nima bo‘ldi, gapir?
— G‘olib bo‘lgan xodimlarni uchtasi ishdan bo‘shatildi!
— Anavi erkak nega senga ko‘z uzmay qarayapti??? - debdi.
Xotini:
— E adasi, bu maniken-ku! - desa, eri:
— Hali uni ismini-yam bilasanmi?! - dermish.
— Doktor meni qo‘llarim tinimsiz qaltirayapti.
— Ichasizmi?
— Ichardim.
— Chekasizmi?
— Chekardim.
— Nima, tashladingizmi?
— Yo‘q, endi tashlamoqchiman...
— Ko‘rdingizmi? Hozirdan qo‘rqyapti organizmingiz!
Hech tushunmayman. Ularni boshqa qiladigan ishi yo‘qmi?!
— Manavi sotayotgan balig‘ingizni hujjati bormi?
— Hujjati? Qanaqa hujjat? O‘limi to‘g‘risida guvohnoma kerakmi?!
— Bitta dushmanni "tinchitib", shaxsiy biror buyumini olib kelsangiz, har biriga 1 milliondan beraman.
Samolyot to‘xtabdi. Bir soatga bormasdan, soldatlar bir xalta buyumlar ko‘tarib kelishibdi.
Shunda haligi mayor:
— Bu nima qilganingiz axir biz o‘zimizni shaharga zapravkaga qo‘nib o‘tgan edik-ku! - degan ekan.
— Doktor, qornimdagi bolam uyatsiz so‘zlar bilan so‘kinyapti. Davosi bormi? - debdi.
Doktor:
— Davosi bor bir million bo‘ladi, - desa, ayol:
— Ana-ana! Yana boshlandi. Siz to‘g‘ringizda bir narsalar deyapti, aytolmayman..., - debdi.