— Kecha o‘g‘lingiz qimmatbaho mollardan olgan edi, siz namuncha arzonini tanlaysiz?
— O‘g‘limning otasi bor, men esa g‘irt yetimman, - dedi xaridor.
— Adajon, shirin choy ichaman...
Otasi ayyorlik ishlatmoqchi bo‘lib:
— Men ham ichaman... Kel, men senga tayyorlayman, sen esa menga, - debdi.
O‘g‘li shirin choy ko‘tarib kelib:
— Adajon, mana choyingiz! Meniki qani? - desa, otasi:
— Ichgim kelmay qoldi, shuni o‘zing ichaver!!! - dermish.
"Maqolamni jurnalingizda chop etsangiz. Uchta maqolamni birdaniga yuboryapman!"
Tahririyatdan javob keldi:
"Bu bilan bizni qo‘rqita olmaysiz!"
Doktor:
— Nima bu? - desa, jinni:
— Ko‘rmayapsizmi, ikkita negr sigaret qorong'uda chekib o‘tiribdi, - debdi.
1. Ularni suratga oling.
2. Suratni ko‘rsatmang.
Tayyor!
Uchchalasi “Bizni qo‘yib yubor!” deb devga yalina boshlashibdi. Shunda dev:
— Har biringiz og‘zingizdan biror narsani olib yerga tashlaysizlar. Kimning narsasini ko‘rib, ushlashga ulgursam, men bilan qoladi. Agar ko‘rmasam, qo‘yib yuboraman, - debdi.
Chaplinning og‘zida saqichi bor ekan. Saqichini yerga tashlashi bilan, dev ushlab olibdi.
Aldar Ko‘saning og‘zida nos bor ekan. Yerga tashlashi bilan, uni ham dev ushlab qolibdi. Navbat Afandiga kelibdi. Kecha rosa to‘yib sarimsoq yegan Afandi devga qarab “Kuf-f-f” debdi. Dev atrofga alanglab qarabdi-da:
— Sarimsoqni hidi bor-u, o‘zi yo‘q?! Mayli sen uyingga ketaver! – degan ekan.
— Hammangiz qo‘l telefonlaringizni menga topshiring!!! - debdi.
Ertasi kuni tongda ko‘zi qizargan, kayfiyati yomon guruh yetakchisi chiqib kelib:
— Ablahlar! Hammangiz telefoningizni budilnigini yoqib beribsizlar-ku, tuni bilan navbatma-navbat jiringlab, umuman uxlatmadi. Soat 1:00, soat 2:00, 3:00, 4:00, ..., - dermish.
Tez orada kurs o‘zgarishi bilanoq, so‘kish tagida qolib ketasan.
— Ha!
— Ayting-chi, Noutbukimni televizorga qanday ulasam bo‘ladi? Kino ko‘rmoqchi edim...
— Sim bilan ulang!
— Ulab bo‘lmayapti-ku!?
— Televizoringizni rusumi qanday?
— Rekord 312
— Unda ekranni o‘rtasiga skotch bilan yopishtirib qo‘ying!