— Arzimaydi.
— Arzimasligi to‘g‘riku-ya, oyim shunday deb ayt dedilar-da.
— Bilmayman, menda u a’zo yo‘q! Men erkakman!
— Bo‘lmaydi-da... "Aql" nima qilsin senda...
Avtobusga chiqishda, — Siz chiqing! Yo‘q, avval siz chiqing!" - deb bir-biriga yo‘l berar ekan. Ovqat yeyishsa, — Siz oling! Yo‘q, siz avval oling, - deyisharkan.
Taqdir taqazosi bilan ikkalasi ham bir kunda uylanishibdi. Ikkala do‘stni ayollarining vaqti-soati kelsa ham ko‘zi yorimabdi.
Yigitlar xotinini tekshiruvga olib borsa, homila egizak ekan.
Ikkala ayolni egizaklari ham, — Siz tushing, siz birinchi tushing! - deb yotishganmish.
— Shakar quloqlar uchun foydali.
— Qanaqasiga... quloqlar uchun?
— Ukamni choyiga shakar solsam, yig‘lamaydi. Meni quloqlarim dam oladi.
— Siz o‘ng qo‘limni ko‘ring. Chapi protez, - dermish.
— Mana yigirma ming so‘m! Olib qo‘y! Bu pullar dutorimni ikkita torini hurmati. Har biriga o‘n mingdan berishdi, - desa, xotini o‘ylanib turib:
— Chang chaladigan sanatkorga erga tegsam bo‘larkan, - dermish.
— Ishsizmisan? Nega nuqul dam olib yuribsan?
— Nega? Ishlayapman. Ish men uchun bayram. Bayramda esa insonlar dam olishadi.
— Kecha futbolni kutmay uxlab qolibman. Internetdan natijasini bilib olishim kerak, - desa, xotini:
— Biznikilar 2:1 ga yutqazishdi, - debdi.
Eri:
— Nima sen futbol ko‘rdingmi?
Xotini:
— Yo‘q. Qo‘shnimiz tunda bir martta "Gol" va ikki martta "Padaringga la’nat" deb baqirganini eshitdim.
Qo‘rqib, — Qaysi hayvonni ini ekan? - deb o‘tirsa, uya ichidan ayiq bolasi chiqib kelibdi:
— Hoy kichkina, adang uydami? - debdi.
— Yo‘q, asal qidirib o‘rmonga ketgan.
— Onang-chi?
— Oyim ham ketgan, - desa, ovchi sal o‘ziga kelib, ayiqchani bir tepib, — Tur-yey padaringga la’nat!, - desa, ayiq bolasi:
— Bobojon bu yoqqa chiqing, manavi meni urdi, - debdi.