— Men bo‘lsa o‘g‘limni karatega berdim!
— Men esa o‘g‘limni o‘zim uraman.
— Adasi, sochlarim chiroylimi?
— Ha, chiroyli.
— Ko‘zlarim-chi?
— Ko‘zlaring ham.
— Burnim chiroyli-a?
Er hayron bo‘lib:
— Nima, ko‘zguda ko‘rinmayapsanmi???
— Qanaqa pult ekan u?
— Xotinni ovozini o‘chirib qo‘yadigan.
— Maxmud, seni "Naynov" deyman. Qodir, seni "Polvon" deb chaqiraman. Sarvar, seni "Kimyo" deyman.
Sarvar:
— Nimaga men "Kimyo" bo‘larkanman!?
— Chunki seni ko‘rsam, asabim "o‘ynaydi"!
— Ha! Kundalik, valerianka va kamar sotib oldim.
Buqaga chiroyli ko‘rinish uchun ozaman deb ovqat yemay qo‘yibdi.
Buni ko‘rgan ferma egasi sigirni qassobga topshirib yuborgan ekan.
U odamniyam jahli chiqib, ertasi kuni u ham soat 11:00 da kelsa, unga hayfsan berishibdi.
— Nimaga? Anavi yigit har kuni 11:00da ishga keladi. Unga hech narsa demaysizlar-ku! - desa, boshlig‘i:
— U yigit mehnat ta’tilida-ku! - degan ekan.
— Meni navbatchilik vaqtim 7:00dan 19:00 gacha.
Chivin debdi:
— Men 19:00dan ertalab 7:00gacha navbatchilik qilaman unda...!
Javob: Qiz bola yangi iPhone xohlaydi. Ayol esa "tagiga olmaydigan" tova xohlaydi.
— Hurmatli bemor, yaqinda ko‘zoynaksiz kitob o‘qishni boshlaysiz.
Bemor:
— Qanaqasiga? Axir men hech narsani ko‘rmayapman-ku!
Vrach:
— Men barmoqlaringiz bilan o‘qiysiz kitobni demoqchi edim.