Hayvonot bog‘ida fil yo‘qolibdi. Politsiya boshlig‘iga uni topishga 3 kun muhlat berishibdi. Muhlat o‘tdi, Politsiya boshlig‘idan:
— Filni topdinglarmi? - deb so‘rashibdi
— Ha, albatta topdik-da, - deb
Xonaga quyonni olib kelishibdi
— Iye, shu filmi?
Quyon havotirda:
— Ha, men filman! Filman! faqat urmanglar meni!
— Filni topdinglarmi? - deb so‘rashibdi
— Ha, albatta topdik-da, - deb
Xonaga quyonni olib kelishibdi
— Iye, shu filmi?
Quyon havotirda:
— Ha, men filman! Filman! faqat urmanglar meni!
— Nimaga har gal ichayotganingda ko‘zingni yumib olyapsan?
— Men xotinimga yangi yilda umuman qadahga qaramayman deb va’da berganman...
— Men xotinimga yangi yilda umuman qadahga qaramayman deb va’da berganman...
Bir odam veterinarni mazah qilmoqchi bo‘libdi:
— Siz mol doktorimisiz?
— Ha, qayeringiz og‘riyapti?
— Siz mol doktorimisiz?
— Ha, qayeringiz og‘riyapti?
Mini yubka va kalta maykadagi bir xotin narvon qo‘yib, oyna artayapti. O‘n minutdan keyin uning eri baqiribdi:
— Yig‘ishtir ishingni, pastga tush. Sening shu ahvolda oyna artayotgan rasmingni, Telegram'dagi kanallarga chiqarib yuborishibdi!
— Yig‘ishtir ishingni, pastga tush. Sening shu ahvolda oyna artayotgan rasmingni, Telegram'dagi kanallarga chiqarib yuborishibdi!
Afandidan bir kishi so‘radi:
— Afandi, kishi ko‘rpada qanday yotsa tinch yotadi?
— Har kimning ta’bi.
— Men, qaysi tomonga ag‘darilmay, hech tinchimayman.
— Bo‘lmasa, go‘rga kirguncha sabr qil,— dedi Afandi.
— Afandi, kishi ko‘rpada qanday yotsa tinch yotadi?
— Har kimning ta’bi.
— Men, qaysi tomonga ag‘darilmay, hech tinchimayman.
— Bo‘lmasa, go‘rga kirguncha sabr qil,— dedi Afandi.
— Oltin ochiq havoda qolsa nima bo‘ladi?
— Yo‘qoladi, albatta...
— Yo‘qoladi, albatta...
Podsho saroyida sarkardalar suhbatlashib o‘tirishar, har kim o‘z qahramonligini aytib, lof urar edi. Bir maqtanchoq bunday dedi:
— Urush shunday qattiq bo‘ldiki, o‘q bamisoli yomg‘ir bo‘lib yog‘ar edi, dushman bilan aralashib ketib qilich tagida qolibman, kallam uzilib, bo‘ynimning terisiga ilinib qolibdi...
Suxbatda Afandi ham bor edi, so‘z qistirdi.
— Urushda odam qizishib ketgandan keyin shunaqa bo‘lar ekan-da, sizning boshingiz bo‘yningizning terisiga ilinib qolibdi-ku, mening boshim yelkamdan tushib, uch-to‘rt yumalaganini bilganim yo‘q, urusha berdim....
— Urush shunday qattiq bo‘ldiki, o‘q bamisoli yomg‘ir bo‘lib yog‘ar edi, dushman bilan aralashib ketib qilich tagida qolibman, kallam uzilib, bo‘ynimning terisiga ilinib qolibdi...
Suxbatda Afandi ham bor edi, so‘z qistirdi.
— Urushda odam qizishib ketgandan keyin shunaqa bo‘lar ekan-da, sizning boshingiz bo‘yningizning terisiga ilinib qolibdi-ku, mening boshim yelkamdan tushib, uch-to‘rt yumalaganini bilganim yo‘q, urusha berdim....
Hayvonot bog‘ida o‘g‘li dadasiga:
— Dada, agar anavi sher chiqib sizni yeb qo‘ysa, qaysi avtobusda ketay?
— Dada, agar anavi sher chiqib sizni yeb qo‘ysa, qaysi avtobusda ketay?
Shifokor bemorga:
— Teringizda kanalar bor ekan.
— Bilaman.
— Ularni biror nima bilan davolab ko‘rganmisiz?
— Yo‘q, ular hech kasal bo‘lishmagan!
— Teringizda kanalar bor ekan.
— Bilaman.
— Ularni biror nima bilan davolab ko‘rganmisiz?
— Yo‘q, ular hech kasal bo‘lishmagan!
Afandi qorong‘i kechada o‘rtoqlari bilan oshxo‘rlik qilib o‘tirgan edi, birdan shamol turib, chiroqni o‘chirib qo‘ydi.
Ulfatlardan biri:
— To chiroq yoqilguncha osh yeyish yo‘q! Hamma chapak chalib o‘tirsin, - dedi.
Afandi tizzasini yalang‘ochladi-da, uni, bir qo‘li bilan shappatilab o‘tirib, ikkinchisi bilan osh ustidagi go‘shtni paqqos tushirdi.
Ulfatlardan biri:
— To chiroq yoqilguncha osh yeyish yo‘q! Hamma chapak chalib o‘tirsin, - dedi.
Afandi tizzasini yalang‘ochladi-da, uni, bir qo‘li bilan shappatilab o‘tirib, ikkinchisi bilan osh ustidagi go‘shtni paqqos tushirdi.
