Буни қўшниси кўриб:
— Ҳа қўшни, машинани сотимоқчимисиз дейман?! - деса, ҳали эркак:
— Йўғ-е, хотиним ҳайдовчилик гувоҳномаси олди, - дермиш.
— Салом яхши қиз!
— Салом!
— Танишсак бўладими? Исмингиз нима?
— Меникими? Шоҳида.
— Меники эса баргида.
Кўчага машина ҳайдаб чиқдим... Ё тавба... Ундан кўра уч ой дуоларни ёдласам бўларкан!
— Ҳа қўшни, ярим кечасида нима қилиб юрибсиз? - деса, афанди:
— Уйқим қочиб кетди. Шуни қидириб юрибман, - дебди.
Ҳамма туриб қоча бошлабди. 2 км югуришгандан кейин шер тўхтаб:
— Мен ҳайвонлар шоҳи бўлсам, ким қувиб келаяпти, - деб сўраса, қуён:
— Эрим уйга маст бўлиб келди. Жаҳли жуда чиққан, - дермиш.
— Ака, ҳов анави ўрмоннинг орқасидаги чўлда бир чумоли кетаяпти, - деса, акаси:
— Ҳа, укажон. Ўғил бола чумоли дегин, - дермиш.
Чўнтагига қўл солса, 50 минг сўмлик чиқибди. Атрофда ҳеч ким йўқ, фақат йўл четида ГАИ ходими турган экан.
— Кечирасиз, шуни майдалаб бера олмайсизми?! - дебди йигит пулни узатиб.
ГАИ ходими пулга қараб туриб:
— Узр, ўзи ҳозиргина постга турдим. Ҳали пул йўқ, - дермиш.
— Худди хотинимга ўхшаш. Раҳбаримиз озгина ёқади,озгина қўрқаман ва бирозгина бошқаси бўлишини истайман...
— Чунки ўсмайди.
— Нега қалампир ўсмайди?
— Чунки экмаймиз-да...
Ҳар қанча уринса ҳам, ўғилларини тарбия қилолмаган отаси қишлоқ қозисига мурожаат қилибди. Қози уларни чақириб келишни буюрибди. Ота икки ўғлини олиб қози ҳузурига келибди.
Қози катта ўғилни чақириб "Уят қани?", - деб сўрабди. Ака жим тураверибди. Қози: "Сенга уят қаёқда деябман", - дебди. Яна жим тураверибди.
Жаҳли чиққан имом "Ҳой бола, уят қани деябман" деб бақирибди.
Шунда ака-ука туриб қочишибди.
Укаси:
— Ака нима бўлди, нега қочдик? - деб сўраса.
Акаси:
— Ука, қоч, қозининг уятини кесиб кетишибди, биздан кўряпти, - деган экан.