Толиби илм устозидан сўрабди:
— Устоз севган билан севмаганни нима фарқи бор?
Устоз жавоб берибди:
— Севган соғиниб смс ёзади, севмаган эса безрайиб смс ўқийди.
Поезд. Купэда гўзал қиз ва бир йигит ўтирибди. Йигит қизга жудаям гапиргиси келибди ва:
— Кечирасиз сиз ҳам шу поездда кетяпсизми, дермиш.
Бир киши, бошқа шаҳардаги ошнасиникига 2-3 кунга меҳмонга келибди. Ошни еб бўлишгач, халиги меҳмонни жуда қовун егиси келибди. Мезбон ҳам негадир қовун олиб чиқмабди. Тоқати тоқ бўлган меҳмон уй эгасига дебди:
— Ошна, қовун егандан кейин қаерда ётаман?
Жудаям зиқна бой бўлган экан. Бир куни қўшни қишлоққа ошнасиникига меҳмонга борибди. Энди ўтирган экан, уйдаги шамни ўчириб келдимми йўқми, деган савол қийнай бошлабди. Бориб келай деса йўл узоқ, бормай деса шамни эриб қолишини ўйлаб юраги увишиб кетибди. Охири чидолмай йўлга тушибди. Халлослаб уйига келиб, эшикни тақиллатибди. Хотини чиқиб, эшикни очмоқчи бўлган экан...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
Итингизга қарасангиз бўлмайдими, қўшни? Кеча шунақанги ҳурдики, қизим қўшиқ айтиш машқини тўхтатишга мажбур бўлди.
— Кечирасиз-у, лекин қизингиз биринчи бўлиб бошлади.
— Бокс - энг зўр спорт турларидан бири!
— Ўзингиз боксерсиз чоғи?
— Йўқ, мен тиш докториман.
Азизжон минимаркетда савдо қилиб ўтирса, биттаси югуриб келиб:
— Новот борми? - деб сўрабди.
Азизжон:
— Ҳа, бор - деса, бояги одам:
— Ширинми? - деб сўрармуш.
Бир шилқим ошнаси билан кетаётиб, отда сайр қилиб юрган бир гўзални учратиб қолди ва дўстига деди:
— Оҳ, шу гўзалнинг оти бўлиб қолсам ҳам майли эди!
— Сўраб кўрчи, балки эшакда сайр қилишга ҳам рози бўлар, таклиф қилди шериги.
Афанди онасидан чучвара қилиб беришни илтимос қилди.
— Хўп,— деди онаси.
— Сен менга тахта-ўқлоғини топиб бер.
Афанди узоқ ахтариб, тополмади. Кейин онасига:
— Ойи,— деди,— тахта-ўқлоғини топай-топай деб қолдим. Энди ўзингиз жиндай қидирсангиз топасиз-қўясиз.
Совчилардан қизни онаси сўрабди:
— Ўғлингиз қаерда ишлайди?
Совчилар:
— Uzgazoilда пистолетчи бўлиб ишлайди..
Буни эшитиб қолган қизни отаси:
— Қизимиз сизларники, дермиш.