— Ҳой қиз, нега бу ерда турибсан, адашиб қолдингми?
Қизча:
— Нега сўраябсиз, туриб ҳам бўлмайдими
— Ўзим шундай, уйинг қаерда?
— Ўзингизникичи?
— Меники чилонзорда! Ўзингизники қаерда?
— Меники ҳам Чилонзорда!
— Унда бу ерда нима қиляпсан?
— Сизни кутиб турибман!
— Мени?
— Ҳа сизни дада!
— Ие, қизим Гулчапчап ойинг қани?!
— Ёшингиз нечада?
— Саксон еттида.
— Шу ёшингизда пардоз қилиб юрганингизга ўлайми?!
— Ҳа, энди... Ўзингиз неча ёшдасиз?
— Тўқсон учда, айланай.
— Уйга қайтиб овора бўлиб юрганингизга ўлайми?
— Ҳа, Афанди, бунча хурсандсиз? Афанди қўлидаги тақани кўрсатиб деди:
— Битта тақа нақд, яна учта тақа-ю усти бут бўлса, битта от деган сўз. Чу!
— Қани Акмал нимани биласан?
— 1, 2, 3, 4, 5
— Ана кўрдиларингми санашни билар экан, қани давом этчи,
— 6, 7, 8, 9, 10, валет, дама, король, туз..
— Ойи, ойи, каравотни тагида ажина бор экан...
— Ҳа, ўғлим, даданг командировкадан келгунигача ўша ажина бизникида яшаб туради.
— Афанди, бу нима қилганингиз? - дейишди.
— Ўзингга эҳтиёт бўл, қўшнингни ўғри тутма, - деди Афанди.
— Жиннимисан қизим, 35га кирдинг, эр топ энди.
— Салом, мени исмим Тешавой! Мен кеча дипломат топиб олгандим. Ичида 50 минг Евро ва паспорт бор экан. Менимча дипломат эгасини паспорти шекилли, исми Болтавой экан, шу биродаримизга яхшилик қилмоқчиман.
— Ростанам, пулларини қайтариб бермоқчимисиз?
— Йўқ, шу одамни номига бир қўшиқ қўйиб беришингизни сўрайман.
— Ие, қанақа қўшиқ?
— "КАЙФУЕМ" деган қўшиқни қўйиб берсангизлар дегандим!