Қиз йигитдан сўради:
— Ласеттингиз борми?
Бола:
— Йўқ!
Қиз:
— Нархозда ўқийсизми?
Бола:
— Йўқ!
Қиз:
— 2 этажли уйиз борми?
Бола:
— Йўқ!
Қиз:
— Унда сизга борт!
Бола:
— Нима сан билан танишиш учун Прадоимни сотиб Ласетти олишим, Westminster'дан Нархозга перевод қилиб, 3 этажли уйимни бузиб 2 этаж қилишим кереми? Йўқ, ман бунақа қиломийман узур! Санга борт!!!
Қиз:
— Ало, ало, ман ҳазиллашудим!!!
— Тууут—тууут—тууут
Янги ўзбекнинг боласи институтга кириш учун тарихдан ижодий имтиҳон топширмоқда.
Имтиҳон олувчи:
— Хўш, айтингчи, рус-япон уруши қайси мамлакатлар ўртасида бўлиб ўтган?
— Вариантлар борми, домла?
Мевалар суҳбатлашиб ўтиришар экан, ёнғоқ мақтанибди:
— Мени одамни миясига ўхшатишади - деса,
Олма: мени одамларнинг юзига ўхшатишади дебди.
Гилос: мени одамларнинг қирмизи лабига ўхшатишади деса,
Банан: хижолат бўлиб келила темани ўзгартирили - дермиш.
Ярим кечаси бир эркак маст ҳолда уйига қайтаётиб кўчадан бир мушукни ушлаб қўйнига солиб олибди. Эшикни таққиллатса хотини очибди.
Эр:
— Танишиб қўй, бу маймун жунглидан келиб қолган.
Хотини кулиб:
— Вой, қанақасига маймун бўлади, бу оддий мушук-ку.
— Сен аралашма, мен мушук билан гаплашяпман.
Ҳўш, бизнинг санаторий сизга ёқдими?
— Ҳа. Сизларда шу қадар бемаза овқатлар тайёрлашар эканки, нақд етти килога оздим...
Хотин ўйнаши билан ётса эри ишдан эрта келибди, хотин ўйнашига яширининг деса, у телевизорни орқасига яшириниб олибди. Хотин эшикни очиб:
— Ҳа, дадаси эрта келибсиз ишдан деса
— Футбол бор ушанга шошилиб келдим деб телевизорни қўйиб футболни кўриб ётиб, бирданига хотин—хотин деб қопти.
Хотини ошхонада энди ўлдим деб:
— Ҳа, дадаси деса
Эри:
— Айтсам ишонмайсан, ҳозир ҳакам битта ўйинчига қизил карточка кўрсатувди, ўйинчи бизни уйдан чиқиб кетди дермиш.
Шаҳар ҳокимининг томоғига суяк тиқилиб, ўладиган бўлиб қолди. Қаратмаган табиби қолмади. Ҳеч ким чора қилолмади. Ниҳоят Афандини эслашди, унга одам юборилди. Афанди ўзи келмай бир парча қоғозга бир нима ёзиб юборди.
Ҳоким қоғозни очиб кўриши билан бўйни чўзилди-ю, суяк — томоғидан ўтиб кетди.
Одамлар ҳайрон бўлиб, коғозга қандай дуо ёзилган экан деб қарашса, Афанди:
— «Порага келган қўйнинг суяги», деб ёзган экан.
Подшо Афандига буюриб қолди:
— Бугун таъбим тирриқ. Энди ўзингдан ҳам қизиқ, кулдирадиган одам топиб кел!
Афанди «хўп» деб чиқиб кетди. Бир оздан кейин бир жиннини олиб келди. Жинни пойма-пой, алмойи-алжойи гапларни гапиравериб, подшонинг баттар таъбини тирриқ қилди. Унинг ғазаби қўзғаб, мулозимига буюрди:
— Бор, жиннига юз таёқ ур, жинни келтирганга икки юз таёқ ур!
— Ана холос,— деди Афанди хандон ташлаб куларкан,— жиннининг ўзи битта эди, жинни келтирган билан иккита бўлди, мана, ур деган билан учта бўлди.
Подшо бир куни Афанди билан зиндонда ётганларни текширишга борди. Иккаласи уларнинг гуноҳини суриштира бошлашди. Қамоқда ётганларнинг ҳаммаси гуноҳсиз эканликларини, бу ерда ноҳақ ётганликларини айтиб, арз ҚИЛДИ. Ёлғиз биргина киши ўзининг гуноҳкор эканлигига иқрор бўлди. Афанди подшога қараб деди:
— Подшоҳи олам, бу гуноҳкорни дарҳол зиндондан чиқазиб юборинг. Бўлмаса бошқа гуноҳсизларни бузиб юборади, дермиш.
Хотин эрига:
— Дадаси, эсингиздами турмуш қурмасимиздан илгари ҳар бир учрашувимиз романтика эди. Кечалари ташқарига чақирардиз, ман уйдагилардан бекиниб олдизга чиқардим. Қандай мазза эди...
Худди шундай учрашувга таклиф килинг! - деса,
Эри:
— Хўп Азизам, бугун кечқурун соат 22:00да болаларни ухлатиб, ошхонага чиқ чой ичамиз! - дермиш.