Ёш йигитча китоб дўконида сотувчидан сўрабди:
— Сизларда "Қандай қилиб 1 ой ичида миллионер бўлиш мумкин?", - деган китоб борми?
— Бор! Мана, марҳамат! Лекин сизга тавсиямиз — бу китобга қўшиб "Жиноят кодекси"ни ҳам сотиб олинг.
Бир талаба кетаётса олдидан буханка нон чиқиб қолса бир тепиб юборибди, буни кўрган бошқа талаба:
— Жиннимисан, ахир бу нонку, нега тепасан, ундан кўра менга бер буни мен ейман.
— Жиннимасман, энди сал четроққа олиб ўт, бирга еймиз.
Битта содда йигит уйланибди, чимилдиққа кириб жим ётаверибди. Тоқати тоқ бўлган келинни жаҳли чиқиб:
— Келинг жойимизни алмашамиз, - дебди.
Куёв диванни айланиб ўтиб ётибди. Бироздан кейин келин яна асабийлашиб:
— Ман ўрнашмадим, жойизга ўтинг. Ҳаа устимдан ўтуринг, - дебди.
Куёв келинни устидан ўтаётган экан, келин уни белидан маҳкам ушлаб:
— Бўлди энди бир қўчқор бўлиб беринг, - деса.
Куёв:
— Баааа, - дермиш
Бир куни бир бола кўчада дўстини ураётган экан, шунда бир отаҳон келиб:
— Болам дўстингни нимага уряпсан, деса
Бола айтибди:
— У мени икки йил олдин бегимот деб мазаҳ қилганди, дебди
— Икки йил олдин мазаҳ қилган бўлса, нимага ҳозир уряпсан, дебди
— Бугун зоопаркга бориб бегимот нималигини кўрдим-да.
Подшо эрталаб овга борар эди, рўпарасидан Афанди чиқиб қолди. Афандининг кўриниши анча ҳунук бўлганидан, подшо ходимларига буюрди:
— Овнинг бошидан шундай бадбашара одам учради, бугун ов юришмайди, олиб бор зиндонга сол буни, ҳали овдан қайтганда гаплашаман бу билан!
Олиб бориб Афандини зиндонга ташладилар. Аммо шу куни подшонинг ови жуда яхши юришди. подшо овдан қайтгач, Афандини чақиртириб деди:
— Агар бугун овим юришмаганда, сени ўлдирар эдим, бахтинг бор экан.
— Бир савол сўрасам майлими?—деди Афанди.
— Сўра!
— «Бахтсизлик келтиради, овим юришмайди» деб мени эрталаб қаматдингиз, аксинча, овингиз юришиб кетди. Мен ҳам бола-чақамнинг шу бугунги тирикчилиги учун бир парча нон топгани чиққан эдим, кечгача зиндонда ётиб, тирикчиликдан қолдим, бола-чақамнинг ҳоли нима кечганини билмайман. Қани, айтинг-чи, иккаламиздан қайси биримиз бахтсизлик келтирар эканмиз?
Миср эҳромларини барпо этиш вақтида қурувчилар тош плиталарни кўтаришда аллақандай кўтариш механизмлари - замонавий лифтларга ўхшаш воситалардан фойдаланишган, деган фикр бор.
Эҳромларнинг юқори қисмларида меҳнат қилган қуллар таббий эҳтиёжларини қондириш учун жиддий муаммоларга дуч келишган: чунки баландликдан туриб ҳожатни чиқариш туфайли улар қоровулларнинг ғазабига ва фиръавнларнинг лаънатига дучор бўлишлари мумкин эди.
Фақатгина лифт ихтиро қилингандан сўнггина олимларимиз қуллар ушбу нозик вазиятдан қандай чиқиб кетишганини иҳтиро қилишди.
Ўғли онасидан сўрабди:
— Ойижон сизни кўзингиз қоронғида кўрадими?
— Йўқ, кўрмайди, нимага сўраяпсан?
— Кеча кечқурун дадамдан соқолингиз ўсибди деганизга, - дебди.
Дадаси мени севасизми?
— Пулим йўқ.
— Мен кўнгил учун сўраябман, сиз эса дарров бошқача тушинасиз.
— Ҳа, севаман, жонимдан ортиқ.
— Бўлди энди қизиғи йўқ пулиз бўмаса.
Йигит билан бир қиз ният булоғига борибди. Биринчи йигит ният қилиб сувга танга ташлабди. Кейин қиз ният қилиб танга ташламоқчи бўлган экан, сувга тушиб кетибди. Шунда йигит:
— Ё, қудратингдан, ният қилсанг амалга ошармиша - дермиш.
Паркда йигит билан қиз қучоқлашиб ўтирибди.
Қиз:
— Менга шундай ишонарли чин сўзингизни айтинг юрагим ҳайқириб кетсин,
Йигит
— Орқамизда даданг билан иккта милиса турибди!