— Чапақайлигинг сенга ҳалақит бермайдими?
— Йўқ. Ҳар бир одамнинг алоҳида жиҳатлари бўлади. Мана масалан сен, қайси қўлингда чойни аралаштирасан.
— Ўнг қўлим билан.
— Ана кўрдингми, эси жойида одамлар қошиқ билан аралаштиришади.
— Йўқ. Ҳар бир одамнинг алоҳида жиҳатлари бўлади. Мана масалан сен, қайси қўлингда чойни аралаштирасан.
— Ўнг қўлим билан.
— Ана кўрдингми, эси жойида одамлар қошиқ билан аралаштиришади.
Қадим замонда уста мерган яшаган экан. Бир чақиримдан ҳам тангани нишонга беҳато оларкан. Бир куни подшоҳ мусобақа уюштирибди. Ғолиб чиққанга бир қоп олтин ваъда берибди. Аммо бу сафар подшоҳ тангани қўлида ушлаб тураркан. Нишонга теккиза олмаса, камон ўқи подшоҳга тегиши ва шу иштирокчининг боши танасидан жудо бўлиши аниқ. Уста мерган камондан ўқ узибди. Қўллари қалтираб кетиб, камон подшоҳга бориб тегибди ва подшоҳ ҳалок бўлибди. Мерган жонидан умидини узиб турса, подшоҳнинг ворис ўғли келиб:
— Э қойил, мана сизга икки қоп олтин, - деган экан.
— Э қойил, мана сизга икки қоп олтин, - деган экан.
Винни Пухнинг ҳечам уйлангиси келмасакан. Аммо тўйдан кейинги "асал ойи" унга асло тинчлик бермасмуш...
Бир куни ўғри бадавлат хонадонлардан бирига ўғриликка тушибди. Уйда ҳеч ким йўқлигида келиб, аста эшик қулфини буза бошлабди. Шу пайт домофон ишга тушибди:
— Ассалому алайкум! "Ақилли уй" тизимига хуш келибсиз. Билишимча сиз ўғрисиз ва уйни шип-шийдон қилгани келгансиз. Тўғрисини айтганда, мен бу уй эгасини жуда ёмон кўраман. Сабаби у мен билан доим қўпол муаомалада. Шунинг учун сизга эшикни ўзим очиб бераман.
Шу пайт эшик очилибди. Ўғри эсини йўқотиб қўяй дебди. Ҳалиги овоз эса гапиришда давом этирмуш:
— Эшик олдида турган қопларни олинг. Барча бойлик шуни ичида. Фақат тезроқ кетишингиз керак. Бир дақиқадан сўнг сигнал товуши ишлаб кетади. Тезроқ! Тезроқ!
Ўғри қопларни кўтариб, жон ҳолатда қочиб қолибди.
Уч соатдан сўнг уй эгаси қайтиб келса, домофон ишга тушибди ва дебди:
— Ассалому алайкум хўжайин! Уйдаги ахлатлар ташланди!
— Ассалому алайкум! "Ақилли уй" тизимига хуш келибсиз. Билишимча сиз ўғрисиз ва уйни шип-шийдон қилгани келгансиз. Тўғрисини айтганда, мен бу уй эгасини жуда ёмон кўраман. Сабаби у мен билан доим қўпол муаомалада. Шунинг учун сизга эшикни ўзим очиб бераман.
Шу пайт эшик очилибди. Ўғри эсини йўқотиб қўяй дебди. Ҳалиги овоз эса гапиришда давом этирмуш:
— Эшик олдида турган қопларни олинг. Барча бойлик шуни ичида. Фақат тезроқ кетишингиз керак. Бир дақиқадан сўнг сигнал товуши ишлаб кетади. Тезроқ! Тезроқ!
Ўғри қопларни кўтариб, жон ҳолатда қочиб қолибди.
Уч соатдан сўнг уй эгаси қайтиб келса, домофон ишга тушибди ва дебди:
— Ассалому алайкум хўжайин! Уйдаги ахлатлар ташланди!
Бир куни ота-бола балиқ овига чиқишибди.
— Ўғлим, менга нонни бер. Ҳозир балиқларни бу ерга чақирамиз, - дебди отаси.
— Нонни еб қўйдим дада, - дебди ўғли.
— Унда бўтқани бер.
— Уни ҳам еб бўлдим.
Жаҳли чиққан ота:
— Ма ол, чувалчангларни еб қўйсанг тезроқ уйга қайтамиз, - дебди.
— Ўғлим, менга нонни бер. Ҳозир балиқларни бу ерга чақирамиз, - дебди отаси.
— Нонни еб қўйдим дада, - дебди ўғли.
— Унда бўтқани бер.
— Уни ҳам еб бўлдим.
Жаҳли чиққан ота:
— Ма ол, чувалчангларни еб қўйсанг тезроқ уйга қайтамиз, - дебди.
Уйга қайтган эр ошхонада идиш юваётган хотинига қараб:
— Бу уйда ким хўжайин?, - деб бақирибди.
Қўлидаги това билан эрини бошига уриб: — сиз-да адаси, - дебди хотини.
Шу пайт қўшни аёл кириб келиб қараса, эр бурчакда ҳушсиз ётганмиш.
— Вой, эрингиз нега бу ерда ётибди?!, - деса,
— Уйнинг хўжайини қаерда хоҳласа, ўша ерда ётаверади, - дебди хотини.
— Бу уйда ким хўжайин?, - деб бақирибди.
Қўлидаги това билан эрини бошига уриб: — сиз-да адаси, - дебди хотини.
Шу пайт қўшни аёл кириб келиб қараса, эр бурчакда ҳушсиз ётганмиш.
— Вой, эрингиз нега бу ерда ётибди?!, - деса,
— Уйнинг хўжайини қаерда хоҳласа, ўша ерда ётаверади, - дебди хотини.
Чиройли бир официант қиз ресторанда хўрандага хизмат кўрсатмоқда. Овқатланиб бўлгач, у ҳисобни келтирибди.
Хўранда пулни тўлагач, қизга гап отибди:
— Сиз учун доим эшитиш ёқимли бўлган уч сўз бор. Тўғрими?
— Ҳа, шундай.
— Хоҳласангиз, мен бу сўзларни топаман.
— Майли, ҳаракат қилиб кўринг.
— Мен сизни севаман.
— Тополмадингиз! Бу сўз - "Қайтими керак эмас» эди.
Хўранда пулни тўлагач, қизга гап отибди:
— Сиз учун доим эшитиш ёқимли бўлган уч сўз бор. Тўғрими?
— Ҳа, шундай.
— Хоҳласангиз, мен бу сўзларни топаман.
— Майли, ҳаракат қилиб кўринг.
— Мен сизни севаман.
— Тополмадингиз! Бу сўз - "Қайтими керак эмас» эди.
Оператор қизга қўнғироқ бўлмоқда:
— Алло, яхши қиз, менга СМСлар етиб келмаяпти.
Оператор:
— Фикрингизни тўпланг, чалғимасдан яна бир мартта ўқиб кўринг-чи...
— Алло, яхши қиз, менга СМСлар етиб келмаяпти.
Оператор:
— Фикрингизни тўпланг, чалғимасдан яна бир мартта ўқиб кўринг-чи...
Бу йил ёзда денгизга бормоқчиман. Мени анъанам ўзи шунақа - ҳар йили ёзда денгизга боришни орзу қилиш!
Бир эркакнинг иккита хотини бор экан. Аммо иккала хотини ҳам бу ҳақда мутлақо бехабар экан. Бир куни ўша одам иккала хотинини ҳам бирга, битта жойга дам олишга юборибди. Дам олишга борган аёллар ҳеч нарсадан бехабар, бир-бирлари билан яқин дугона бўлиб қолишибди, бирга суратларга тушибди. Дам олишдан қайтгач, эри биринчи хотинини олдига бориб:
— Хўш, қандай дам олдинг, кимлар билан танишдинг, - деб сўрабди.
Шунда хотини:
— Мазза қилиб дам олдим. Бир аёл билан танишдим, - деб эрининг иккинчи хотинини расмини кўрсатибди. - Лекин жудаям енгилтак аёл экан, ҳар куни ҳар-хил эркаклар билан юрди-я, - дебди.
Эртаси куни иккинчи хотинини олдига борган эр, у аёлдан ҳам гапириб беришини сўраса:
— Адаси манави расмдаги аёлни қаранг. Жудаям яхши аёл экан. Дам олишга эри билан келиб, эри билан кетди, - деган экан.
— Хўш, қандай дам олдинг, кимлар билан танишдинг, - деб сўрабди.
Шунда хотини:
— Мазза қилиб дам олдим. Бир аёл билан танишдим, - деб эрининг иккинчи хотинини расмини кўрсатибди. - Лекин жудаям енгилтак аёл экан, ҳар куни ҳар-хил эркаклар билан юрди-я, - дебди.
Эртаси куни иккинчи хотинини олдига борган эр, у аёлдан ҳам гапириб беришини сўраса:
— Адаси манави расмдаги аёлни қаранг. Жудаям яхши аёл экан. Дам олишга эри билан келиб, эри билан кетди, - деган экан.
