Айрим ғунчалар очилар эрталаб,
Талаба қизлар ўқишга шошар эрталаб,
Ярми билим талаб, ярми эрталаб.
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
— Ман қайдаги 200 сўмга эгилмайман, - дебди-да, чўнтагидан 500 сўм чиқариб:
— 700 сўмга эгилса бўлади, - дермиш
Йигит:
— Сизга яхши кўриняптими кино?
— Ҳа.
— Ўтириш қулайми? Олдиздаги одам халақит бермаяптими?
— Йўқ.
— Оёғизга пастдан шабада урмаяптими?
— Мунча меҳрибонсиз-а... Йўқ ҳаммаси жуда яхши. Ҳавотир олманг! - деса
— Келинг унда алмашиб олайлик, - дермиш...
Шу пайт ростакамига тилла балиқ чиқиб:
— Ҳаммаларингни фақат биттадан тилакларингни бажараман. Тила тилагингни, - дебди.
Шунда 98 та негр фақат бир ҳил тилак билдириб, оқ танлиларга айланишибди.
Охирги 99 негр қотиб кулиб турганмиш.
Тилла балиқ:
— Нега куласан? Ҳеч қандай тилагинг йўқми? - деса
— Шу 98та оқ танликка айлантирган негрларингни ўз ҳолига - қайтариб қўй! - дермиш
— Ока, 500 сўмлик гўшт беринг, - деса
Қассоб:
— "Ана, укам" - деб илинган гўштни кўрсатиб. Бир тишлаб олавер, - дебди.
— Қорқизнинг кийими қанча туради?
— 500 000 минг.
— Қиммат экан. "Золушканинг" кийими қанча туради?
— 800 000 минг.
— Қиммат экан, анув ялмоғиз кампир кийими қанча туради?
— У кийим эмас, ойна.
Бола олмани олиб индамай тураверди.
— Нима дейиш керак, болакай? - деб сўради ёнидаги аёл.
Бола онахонга қараб:
— Ювилганми? - дебди
— Дадажон, менга маймун олиб беринг.
— Маймунни нима қиласан?
— Уни одам қиламан.
— Пулим йўқ.
— Ароққа топилибди-ку!
— Дўстим қуйиб берди.
— Йўлга бермадими?
— Берди, мана! - маст шундай деб қўйнидан битта ароқ чиқариб кўрсатди.