— Қандай қилиб?
— Алишер, болғани ташлаб юбор! - деб тепадагиларга бақиргандим... Кейин билсам заводда 20 та Алишер ишлар экан.
"Менга турмушга чиқинг!"
Йигитга СМС келибди:
"Ҳисобингизда маблағ етарли эмас. Илтимос ҳисобингизни тўлдириш учун Россияга бориб ишлаб келинг!".
— Кеча байрамда ким ичди? - деб савол берса, ҳеч ким индамабди. Бошлиқ яна:
— Яна бир марта сўрайман, кеча ким ичди? Яна ҳамма жим.
— Охирги мартта сўраяпман. Кеча ким ичди, - деса, бир ходим ўрнидан туриб, қўрқиб:
— Мен ичгандим, - деса, бошлиқ
— Сиз мен билан юринг! "Бош оғриқ" қиламиз. Қолганлар ишини қилсин! -дермиш.
— Мен ҳам миниб кўрсам майлими? - деб сўраган экан,
— Майли, - деб, унга зебрани берибди. Қўшниси зебрада бир айланиб келиб:
— Иномарка барибир бошқача-да... - дермиш.
— Ҳа, қишлоқда, сигирларни парваришлаганман.
Хотинини суратига қараб шундай дер экан:
"Етти йилдан бери шу шаллақи, жанжалкаш, вайсақи билан яшаб келяпман-ку, ишхонадаги қийинчиликлар буни олдида нима бўпти?! Ҳаммаси жойида!"
— Адажон, ахир юрагингизни мазаси йўқ-ку!
— Фақат сен менга қайғурасан, ўғлим...
— Вой бечора...
— Ҳавотир олма! Акула тирик. Ўша пайт қайнонамни қорни тўқ экан. Бўлмаса еб қўярди.