— Мен сизларга ўғрилик қилиш қанақа бўлишини кўрсатиб қўяман ҳали!!! - дермиш.
— Агар яна чақсанг, у ёғига пиёда кетасан! - деб чумолини яна елкасига қўйибди.
— Азизим, мен ўғлимизга исм танлаб қўйдим!
— Нима исм экан?
— Лексус деб атаймиз!
— Эсинг жойидами тентак?
— Энди оиламизда Лексус ва Тентак бўлади!
— Менга эрга тегишни таклиф қилишди...
— Зўр-ку! Қайси йигит?
— Йигитмас! Қўшниларим...
— Энди бизни балиқчаларимиз тилла бўлишадими? – сўрабди оддий балиқ эркак балиқдан.
— Йўқ, - дебди тилла балиқ.
— Нега ахир? Сиз тилла балиқсиз-ку?! – деса, эркак балиқ:
— Чунки мени онам тилла балиқ бўлган эди, отам эмас, - деган экан.
— Агар сув босмаганда, хўп мол боқадиган яйлов экан-да,— дермиш.
— Муваффақиятни калити, ҳамма эплай олмайдиган ишни зўр бажаришдир!
Ўғли эса:
— Ҳаммадан кўра ишсиз ўтиришни зўр эплайман. Бўладими? - дермиш.
— Анавиларни қара, йигирма йилдан кейин биз ҳам ҳудди шуларга ўхшаб қоламиз, - деса, иккинчиси:
— Аҳмоқ, бу кўзгу-ку...! - дермиш.
Кейин пулдан қийналиб юради...
— Сен хотинбоз, шилқимсан! Бирорта ҳам сочи узунни ўтказиб юбормаяпсан, - дебди аёл бақириб. Шунда бир қари кампир дермиш:
— Кечирасан қизим, сен уни уришяпсанми ёки реклама қиляпсанми???