Каллик бу фикрлар билан топталган сайҳон дала.
Касалхонада бир киши ҳамширани олдига келиб:
— Менга бемор Ахмедов қайси палатада эканлигини билиб беринг
— Динамитдан портлаганни сўраяпсизми?
— Ҳа, ўшани
— Травматология, хирургия, урология ва кардиология..
Афандининг маҳалласидаги хасис бир бой қачон меҳмон келса, бир патнусда суви қочган патирни олиб чиқиб қўяр, уни ҳеч ким синдиролмаганидан яна бутунича олиб кириб кетар эди. Бир меҳмондорчиликдан кейин хизматкор бояги патирни ичкарига қайтариб олиб кетаётганда, остонага қоқилиб йиқилди-ю, патирни синдириб қўйди. Бой «оҳ» деб, ўзини ташлаб ҳушидан кета ёзди. Афанди дарров ўрнидан туриб, патирнинг синиқларини терди, уларни бойга узатиб тасалли берди:
— Ўзингизни босинг, бой бува, бунинг иложи осон: кўчанинг бошида қадоқчи ўтирибди, югуриб чиқсангиз, саккизта қадоқ билан патирингизни бутунлаб беради.
Икки дўст Америкада сайр қилиб юришса, битта бино ёнаётганмиш. Тепада қавватларда ёш-ёш болалар хелп-хелп деб бақираётганмиш.
Дўстлардан бири мен тепага чиқиб "чувакчаларни" ташийман, сен илиб тур, деб тепага чиқиб кетибди.
— Ташаб, ташаб қараса негр болалар қолибди биттасини ташаса, пастдагиси:
— Эй, куйганларини ташама дермиш.
Бемор:
— Доктор мени жигарим оғрияпти
Шифокор:
— Ҳозир текшириб кўрамиз, биронтаси билан урушганмидиз?
Бемор:
— Ҳа, кеча 5таси билан урушгандим.
Шифокор:
— Ана бўлмасам ўзингиз нозик бола экансиз қандай урушдингиз?
Бемор:
— Ҳамма қатори.
Шифокор:
— Қаерда урушдинигиз?
Бемор:
— Группада!....
Бир ГАИ ходими кимми тўхтатса, ха ота, келин ота, документлар ота, ота, дер экан. Бир киши қизиқиб сўрабди:
— Нимага сиз коттами кичкинами ота ота дивурасиз диса
— ГАИ чунки булани тўхтатиш учун шундо палкамни кўтарсам була дарров онамдан сўкади дермиш....
Афанди ёш бола эди. Кўча эшиги олдида нон еб ўтирган эди, бир киши келиб, уни алдамоқчи бўлди:
— Ўғлим, туяни яхши кўрасанми?
— Ҳа.
— Кел бўлмаса, нонингни туя қилиб берай. Афанди бир нонга, бир ҳалиги кишига қараб деди:
— Туя эшигимиздан сиғмайди. Қўяверинг ўзим бўталоқ қилиб оламан.
Афанди бозор айланиб юриб, мевафурушлар растасига кириб қолди, қараса: ўрик қоқи, турли-туман майизлар, писта, бодом, нок, узум ва бошқа мевалар уюлиб ётибди-ю, сотувчилари қимирламай ўтиришибди. Афанди ҳассасининг учини бир боққолнинг кўзи олдига олиб борди. Бундан чўчиган боққол:
— Э бадбахт, қанақа одамсан, кўзимга тиқиб оласан-ку,— деди.
Афанди ҳамма эшитадиган қилиб деди:
— Ахир, кўзларингиз бор экан-ку, нега бу мевалардан емай ўтирибсиз?
Дастурчи дўстига шикоят қилибди:
— Кеча яна ухлашга бугун ётдим.
Бир куни Афанди ош қилмоқчи бўлибди, қараса музлатгичда гўшт қолмаган экан. Жаҳли чиққан Афанди шартта қўлига пичоқни олиб, шимини ечибди-да... Бошқа шимини, кийиб қассобхонага кетибди.