Аёллар ҳақида латифалар
— Шўр экан, - дебди.
Шунда онаси:
— Вой ўғлим, гапирдингми?! Яна бир қайтар...
— Шўр экан овқатингиз!
Ота-она ўзида йўқ хурсанд...
— Сен бола гапираркансан, нега бизни шунча йил қийнадинг? Нимага шу пайтгача индамадинг, - дейишса, бола:
— Шу пайтгача овқатингизни тузи яхши эди-да, - дермиш.
Шунда эр:
— Хотин у ёқда ҳар кимгаям ишонаверма, ҳозир ёмон одамлар кўп.
— Нима? Эшитмаяпман гапингизни...
— Эҳтиёт бўл, ўзингга маҳкам бўл. Кечаси кўчага чиқмагин...
— Нима? Барибирам эшитмаяпман...
— Эээ...Билганингни қил..
— Ҳаа, ...тушундииимм...
— Яшшамагур сигиримиз, шунақа қилиб қўйди.
— Вой, юзингга тепиб юбордими?
— Йўқ, ҳар куни соғаётганимда думи билан юзимга ураверарди. Думи қимирламасин деб, ғишт боғлаб қўйгандим.
— Қачон шундай бўлди?
— Уйимизга ўт тушганда битта эшикдан қочиб чиққанмиз.
— Нега ундай деяпсан?
— Қорнимни қара?
— Ҳа, гап бу ерда дегин, унда бу фарзанднинг отаси мен эмас, нон заводи экан-де.
— Мен никоҳ узугимни йўқотиб қўйдим.
— Қанақасига? Қандай қилиб уни йўқотиш мумкин?
— Ўзинг айбдорсан! Мен сенга бир йилдан бери чўнтагим тешилиб қолибди дейман. Сен эътибор қилмайсан!
— Нима бало, тушингизда илон кўрдингизми?
— Йўқ, онангни кўрибман.
Қўрқувдан қалтирашга тушган аёл бояги эркакка ўгирилиб қараса, эркак:
— Қўрқманг! Мен шунчаки, янги этигим лой бўлмасин деб, изингизни босиб келяпман холос...! – дебди.
— Ҳой йигит, гимнастикачимисан?
— Ҳа, қаердан билдингиз?
— Чунки бир оёғинг бу ерда, иккинчиси бир метр нарида турибди.
Хотини:
— Вой, жоним нима қивоссиз? ЗАГС қоғозига бунча термулиб қолдиз, - деса.
Эри хотинига қараб:
— Амал қилиш муддатини қидираяман, - дермиш.