Эркаклар ҳақида латифалар
"Одно"да севишиб қолганларни телефондаги суҳбати:
— Салом, сиз "одно"даги "Жажжигина қизалоқ адасини эркаси" мисиз???
— Ҳа, менман(паст овозда пичирлаб)
— Мен, Фарҳод акангизман танидингизми? Телефон номерингизни бергандиз.
— Танидим(пичирлаб)
— Нега пичирлаб паст овозда гапираяпсиз???
— Вой, ёнимда неварам ухлаётганди, уйғониб кетмасин, - дермиш
— Салом, сиз "одно"даги "Жажжигина қизалоқ адасини эркаси" мисиз???
— Ҳа, менман(паст овозда пичирлаб)
— Мен, Фарҳод акангизман танидингизми? Телефон номерингизни бергандиз.
— Танидим(пичирлаб)
— Нега пичирлаб паст овозда гапираяпсиз???
— Вой, ёнимда неварам ухлаётганди, уйғониб кетмасин, - дермиш
Доктор беморга деди:
— Сизга ичиш, чекиш, бегона аёллар билан мулоқотда бўлиш таъқиқланади.
Бемор ўзича ўйлади:
«Хотиним қурмагур шу ергаям келиб кетдими дейман?»
— Сизга ичиш, чекиш, бегона аёллар билан мулоқотда бўлиш таъқиқланади.
Бемор ўзича ўйлади:
«Хотиним қурмагур шу ергаям келиб кетдими дейман?»
Суд раиси айбланувчидан сўраяпти:
— Айтинг-чи, воқеа қандай содир бўлди?
— Хизмат сафаридан белгиланган вақтдан бир кун илгари келдим, эрталаб уйга киришим билан аёлимнинг ранги ғалатироқ кўринди. Кутилмаганда ошхона эшиги очилиб ёпилгандай бўлди. Шошиб ошхонага ўтдим, дераза пардаси шамолда хилпираб турарди, пастга қарасам, мана бу одам битта ички кўйлакда турибди. Алам устида унга музлатгични олиб отдим, аммо мўлжални яхши ололмабман. Аслида уни ўлдирмоқчи эдим. Суд раиси қўлтиқтаёқдаги жабрланувчига ўгирилди:
— Ҳўш, сиз бу масалада нима дея оласиз?
— Ҳар куни тонгда туриб, машқ қиламан, кўп қаватли уйимиз атрофида икки марта югуриб айланаман. Бир пайт қарасам, учинчи қаватдан музлатгич учиб тушяпти, зўрға қочиб улгурдим, оёғимга тушди. Сал бўлмаса бошимга тушиб ўлардим. Суд раиси бутун танаси шикастланган гувоҳга юзланди:
— Гувоҳ, сиз нима дея оласиз?
— Нима ҳам дердим, ўша ерда бўлсам-да, аслида мен бу воқеани кўрганим йўқ. Чунки мен музлатгич ичида эдим.
— Айтинг-чи, воқеа қандай содир бўлди?
— Хизмат сафаридан белгиланган вақтдан бир кун илгари келдим, эрталаб уйга киришим билан аёлимнинг ранги ғалатироқ кўринди. Кутилмаганда ошхона эшиги очилиб ёпилгандай бўлди. Шошиб ошхонага ўтдим, дераза пардаси шамолда хилпираб турарди, пастга қарасам, мана бу одам битта ички кўйлакда турибди. Алам устида унга музлатгични олиб отдим, аммо мўлжални яхши ололмабман. Аслида уни ўлдирмоқчи эдим. Суд раиси қўлтиқтаёқдаги жабрланувчига ўгирилди:
— Ҳўш, сиз бу масалада нима дея оласиз?
— Ҳар куни тонгда туриб, машқ қиламан, кўп қаватли уйимиз атрофида икки марта югуриб айланаман. Бир пайт қарасам, учинчи қаватдан музлатгич учиб тушяпти, зўрға қочиб улгурдим, оёғимга тушди. Сал бўлмаса бошимга тушиб ўлардим. Суд раиси бутун танаси шикастланган гувоҳга юзланди:
— Гувоҳ, сиз нима дея оласиз?
— Нима ҳам дердим, ўша ерда бўлсам-да, аслида мен бу воқеани кўрганим йўқ. Чунки мен музлатгич ичида эдим.
— Ресторандан чиққанимни биламан, бир безори бошимдаги телпагимни юлиб қочса бўладими!, - деб кўнглини ёрибди ўртачароқ бир шоир.
— Табриклайман! Кимгадир ҳеч бўлмаса телпагингиз керак бўпти-ку!
— Табриклайман! Кимгадир ҳеч бўлмаса телпагингиз керак бўпти-ку!
— Хотин, тайёрмисан? Бунча имиллайсан? Меҳмонга кечикаяпмиз ахир!
— Жуда бесабрсизда! Бир соатдан бери икки дақиқада тайёр бўламан, деб қулоғингизга танбур чалаяпманми?
— Жуда бесабрсизда! Бир соатдан бери икки дақиқада тайёр бўламан, деб қулоғингизга танбур чалаяпманми?
Хотин эрининг қўл телефонига қўнғироқ қиляпти, трубкани кўтарган эр:
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
Кечагина уйланган йигитнинг хурсандчилиги ичига сиғмай, тоғларга чиқиб бақира бошлабди:
— Мен бахтлиман!
— Мен бахтлиман!, - деган садо қайтибди.
— Мен уйландим, - деб бақирибди яна йигит.
Тоғлардан эса:
— Баттар бўл!, - деган садо қайтган экан.
— Мен бахтлиман!
— Мен бахтлиман!, - деган садо қайтибди.
— Мен уйландим, - деб бақирибди яна йигит.
Тоғлардан эса:
— Баттар бўл!, - деган садо қайтган экан.
Бир одам йўлда кетаётиб бир қизчани кўриб қолибди ва сўрабди:
— Ҳой қиз, нега бу ерда турибсан, адашиб қолдингми?
Қизча:
— Нега сўраябсиз, туриб ҳам бўлмайдими
— Ўзим шундай, уйинг қаерда?
— Ўзингизникичи?
— Меники чилонзорда! Ўзингизники қаерда?
— Меники ҳам Чилонзорда!
— Унда бу ерда нима қиляпсан?
— Сизни кутиб турибман!
— Мени?
— Ҳа сизни дада!
— Ие, қизим Гулчапчап ойинг қани?!
— Ҳой қиз, нега бу ерда турибсан, адашиб қолдингми?
Қизча:
— Нега сўраябсиз, туриб ҳам бўлмайдими
— Ўзим шундай, уйинг қаерда?
— Ўзингизникичи?
— Меники чилонзорда! Ўзингизники қаерда?
— Меники ҳам Чилонзорда!
— Унда бу ерда нима қиляпсан?
— Сизни кутиб турибман!
— Мени?
— Ҳа сизни дада!
— Ие, қизим Гулчапчап ойинг қани?!
— Куф-суф!
— Мурод, куф-суф ёрдам бермайди, бу болани калласини чақиб қўйдинг-ку, тез ёрдам чақир..
— Мурод, куф-суф ёрдам бермайди, бу болани калласини чақиб қўйдинг-ку, тез ёрдам чақир..
— Чиройли бир қиз билан танишмоқчи эдим. Энди гап бошлашимни биламан, ўзидан-ўзи бақира кетди:
— "Йўқол! Бу аёллар ҳожатхонаси!!!".
— "Йўқол! Бу аёллар ҳожатхонаси!!!".
