Эркаклар ҳақида латифалар

Хотин эрига телефон қилаяпти:
— Дадаси тез етиб келинг уйимиз ёнаяпти!
— Уйда ким бор?
— Онамлар бор, ухлаётган эдилар.
— Бўлмаса секинроқ гапир, уйғотиб юборасан!
Янги келин-куёв тушлик овқатдан кейин ота-онаси билан гаплашиб ўтиришса, куёв бола келинга "Тур уйга кирамиз" деган паролни бермоқчи бўлиб, стол тагидан хотинини оёғи билан туртиб имлабди. Яна бир оздан кейин сал кучлироқ туртса, келин яна индамабди. Бундан куёв болани жаҳли чиқиб бир тепган экан, куёвни адасини жаҳли чиқиб:
— Гапинг бўлса гапир! Боядан бери нега оёғимга тепасан?! - дермиш.
Бир киши хотинини стоматологга олиб борибди. Стоматолог ҳазиллашиб:
— Кенайи, тишларингизни эрингиз уриб тўкиб ташладими? - дебди. Шунда аёлни эри:
— Ука, сеники ҳозирча бутун экан. Тилинга эҳтиёт бўл! - дермиш.
Хотин эрига дебди:
— Адаси, мен ҳомиладорга ўхшайман. Энди нима бўлади?
Эри:
— Нима бўларди!? Ўғил ёки қизимиз бўлади...
Майхонада ароқ ичиб, кайфиятсиз ўтирган киши ёнига бир одам келиб:
— Нима бўлди оғайни? - дебди.
— Хотиним билан урушиб қолдим. Мен билан ўн кун гаплашмас экан...- деса, бояги одам:
— Аҳволинг чатоқ экан-ку! - дебди.
У киши яна ароқдан ичиб:
— Гапирма! Бугун охирги кун, - дермиш.
Эр хотинига жаҳл билан деди:
— Биласанми сен қанақасан?!
— Қанақаман? - деди хотини хурсанд бўлиб?
— Ҳудди мени жазолаш учун яратилгандексан!
— Азизим, менга узук олиб беринг.
— Узукка пулим йўқ!
— Ундай бўлса, кўйлак оберинг.
— Кўйлакка ҳам йўқ пул...
— Оғзимни ёпиш учун ҳеч бўлмаса сақич олиб берарсиз?!
Тўйдан ўн кун ўтгач куёв:
— Бўлди гўзалим, бошқа ярамайман. 10та бўлди, бугунга етади. Соат ҳам 3 бўлибди. Эрталаб ишга боришим керак.
— Йўқ, яна битта бўлмаса ухлатмайман, ўзингиз айтгансиз бугун 12та деб.
— Бошқа ярамайман, чарчадим ахир.
— Тўйгача ҳамма ишга ярайман, - деб лағмон осган экансиз-да! Кимга турмушга чиқдим мен ўзи?
— Бўпти фариштам, яна битта бўлса биттада. Фақат келишволайлик, бу охиргиси.
— Раҳмат жоним, шу ремонтни тўйгача битказворганингизда, ҳозир ярим кечагача обой ёпиштирмаётган бўлардик. Қани олинг обойни яна биттасини...
Қари чол аэродромга келиб учувчига:
— Илтимос, мени кампирим билан самолётингда учириб келгин.
— Буни иложи йўқ!
— Йўқ дема болам. Шу ёшга кириб, ҳали бирор марта-ям осмонда учмаганмиз. Самолётга чиқиш орзуимиз бор!
Учувчи рози бўлиб, чол ва кампирни самолётга чиқарибди-да дебди:
— Фақат битта шартим бор отахон, агар бақирсангиз шу заҳоти ерга қайтамиз.
— Хўп, бақирмайман, - дебди чол.
Самолёт ҳавога кўтарилибди. Учувчи бор маҳоратини кўрсатиб, энг юқори баландликка чиқибди. Тепага , сўнг зудлик билан пастга шўнғибди, бир томонга қайрилиб учибди. Самолётни чархпалак сингари айлантириб ташласа ҳам, чол-кампир индамасмиш.
Ерга қўнгач, учувчи чолга қараб:
— Ҳа отахон, қўрқмадингизми? Ростини айтинг, бақириб юборай дедингизми?, - деса, чол:
— Тўғрисини айтганда, кампирим самолётингдан тушиб кетганда сал бақириб юборай дедим болам, - деган экан.
Эр:
— Хотин, бугун нима овқат қилдинг? – деб сўраса, хотини:
— Қўй гўштли товуқ шўрва, - деган экан.