Кафе-ресторан ҳақида латифалар

Йигит билан қиз телеграмда ёзишмоқда.
Йигит:
“Кечқурун ресторанга борсак,...”
Қиз:
“Ростанми!? Қаерга борамиз?”
Йигит:
“Шошмай тур! Охиригача ёзиб олай! Кечқурун ресторанга борсак, ҳамма дўстларим йиғилиб бўлишган экан. Фақат мен билан Азизни кутиб туришган экан.”
Бир киши барга кириб 10 та стаканга ароқ қуйдирибди. Стаканларни 2-сидан бошлаб 9-стакангача ичиб “Қанча бўлади?” деб пулини тўлабди.
Бармен бўлса:
— Ака нега бундай қилдингиз? – деса, киши:
— Бу ароқни биринчисини кетиши қийинда савил! Шунинг учун биринчини ичмадим, - дебди.
— Ўнинчи нега қолди? – дебди бармен.
— Охиргиси ортиқчада! – дермиш киши.
Пули йўқ одам ресторандан кабобни ҳидини ҳидлаб-ҳидлаб қайтиб келади.
Тиши йўқ бўри ҳам қўйларни атрофини айланиб-айланиб қайтиб келади.
Тунги барлардан бирига ит етаклаган киши кириб ҳаммага дебди:
— Мени итим гапира олади!
Ҳеч ким ишонмабди ва шу ерни ўзида баҳс бошланиб, гаровга пул тикилибди.
Ҳалиги кишини ити ҳеч нарса гапирмабди. Катта пулни бой берган хўжайини кўчага чиқиб, итга бақира бошлабди:
— Нега била туриб гапирмадинг? Ахир шунча пул ютқазиб қўйдим-ку!!!
Шу вақт ит тилга кириб:
— Э, хўжайин! Лекин эртага биз қанча пул ютиб олишимизни билсангиз эди...!
Бир ўртахол оила ресторанга овқатлангани киришибди. Овқатланиб бўлишгач хотини официантга:
— Мана бу ошиб қолган овқатларни итимга олиб олсам майлими, - деса
5 ёшли ўғли:
— Урааа, энди ит боқарканмиз, - дермиш.
Ресторанда. Мижоз официантдан сўради:
— Овқат ҳақини доллардаям олаверасизларми?
— Оламиз.
— Ҳмм... Пластик карточкада-чи?
— Олаверамиз.
— Ҳм-м-м... Ичкиликдан бўшаган шиша билан тўласам-чи?
Йигит билан қиз учрашув белгилашибди. Йигит қизни росса кутибди. Қиз келмабди. Охири уйига қайтиб кетибди. Эртаси куни қиз йигитга қўнғироқ қилиб, гапи борлигини айтибди. Қиз йигит билан учрашибди-ю, кеча ҳинд киноси кўрганини, шунинг учун учрашувга кела олмаганини тушунтирибди.
Кейин қиз йигитга:
— Бирор кафега кирайлик, кинони гапириб бераман, - дебди.
Бир кафега кириб ўтириб, қиз кинони гапириб бера бошлабди. Бир ярим соат тинмай гапириб бўлиб:
— Мана, кинони 1-қисми тугади. Ҳозир бир сув ичиб олай, 2-қисмини гапириб бераман, - деса, йигит:
— Майли, фақат кинодаги ашула айтиб, рақсга тушган жойларини ўтказиб юборгин. Шунча одам олдида уялиб кетябман, - деган экан.
Тўртта содда йигит шаҳардаги ресторанга кириб, нима овқат буюришни бимай ўтиришса, ёнидаги столда бешта йигит менюга қараб:
— Бизга ҳаммамизга Бефштекс олиб келинг, - дейишибди.
Ҳалиги тўрттала йигитлар буни эшитиб қолиб, официантга қараб:
— Бизларни ҳаммамизга тўрфштекс олиб келаверинг!, - дейишган экан.
Иккита ўқитувчи дарсдан кейин ресторанга бориб ўтиришибди. Ҳадеганда официант келавермабди. Шунда ўқитувчилардан бири ресторан менежерини чақиртириб шикоят оҳангида дебди:
— Қачондан бери ўтирибмиз. Нега официантлар биздан буюртма олишга келишмаяпти, келиб қарашмаяпти? - деса, менежер:
— Биздаги официантларни ҳаммаси сизни талабаларингиз экан. Шунга "Сен қара, сен қара!", - деб ошхонада беркиниб туришибди, - дермиш.
— Дўстим, ресторанда бепул овқатланиш йўлини топдим!
— Қандай йўл экан?
— Ҳашаматли бирор рестораннинг ёпилишига озгина вақт қолганида кирамиз. Истаганимизча таом буюртма бериб, овқатлана бошлаймиз. Иш вақти тугаб, официантлар бирин-кетин уйга кета бошлашади. Охирги қолган официант биздан пулни сўраса, биз уни шериги пулни олганини айтамиз.
— Зўр-ку, қойил. кетдик.
Ресторанда официант:
— Кеч бўлиб қолди. Ресторан ёпилади. Марҳамат қилиб ҳисоб-китоб қилсангиз...
— Ие, биз бошқа официантга пулини аллақачон тўлаб бўлганмиз. Қайтимини берасизларми, йўқми?