Овчи-балиқчи ҳақида латифалар
Шериги тез ёрдамга қўнғироқ қилиб:
— Дўстим ҳушидан кетди, тез етиб келинглар! – деса, тез ёрдамдагилар:
— Ўзи тирикми? – дейишибди.
— Билмайман, - дебди овчи.
— Биз аниғини билишимиз керак, - дейишса, гўшакни нариги томонидан битта ўқ овози эшитилибди.
— Тирик экан, инграяпти, - дермиш овчи.
— Қара, қанчалик кўп балиқ овладим!
— Бошимни қотирманг! Қўшнимиз уйга келишдан аввал балиқ сотадиган дўконга кирганингизни кўрибди…
— Нимасини айтасан… Балиқ кўплигидан ярмини дўконга топширишимга тўғри келди…
— Катта айиқ овладим, - дебди ёш овчи.
— Қандай овладинг? - сўрабди овчилар ундан.
— Биринчи ўқни отдим, тегмади. Иккинчи ўқни отдим, яна тегмади. Учинчи ўқни ҳам отдим. У ҳам тегмади, - дебди.
— Унда қандай қилиб айиқни ўлдирдинг? - дейишса, ёш овчи:
— Айиқ кулавериб ўзи ўлиб қолди, - дермиш.
— 10 минг берсанг сабабини айтаман.
— Мана ол 10 минг. Энди сабабини айт! Жудаям қизиқиб кетяпман!
— Сувга ташлаган қармоғимга ҳали бирорта ҳам балиқ илинмади. Ўт-ўланлар орасига ташлаган қармоғимдан 50 минг ишлаб олдим...
— Сигаретни туташтириб олсам бўладими? - деб сигаретини туташтириб шўнғиб кетибди.
У одам ҳайрон бўлиб итига қарабди. Ити унга термулиб, кўзларини пилдиратиб:
— Нима менга қарайсиз?! Ўзим ҳайрон қолдим, - дермиш.
— Тила тилагингни эй яхши инсон! - дебди балиқ тилга кириб.
— Машина олишни истайман, - дебди киши.
— Кредитгами ёки нақдгами? - дебди балиқ.
— Пахта ёғида қовурайми сени ёки писта ёғидами? - дебди ҳалиги киши.
— Қара, қанча балиқ тутганимни! Бугун овим бароридан келди! - дебди.
Хотини:
— Алдаманг! Шунча балиқни ўзингиз овламагансиз! Қўшнимиз сизни балиқ дўконига кириб-чиқганингизни кўрибди-ку! - деса, эри:
— Тўғри, кирдим. Тутган балиқларимни ярмини сотиб юборишга тўғри келди-да! - дермиш.
— Сизга катта миқдорда жарима ёзаман, - дебди.
— Нима қилай инспектор!? Бу ерда дам олиб ўтирсам, шу балиқ ўзи сувдан чиқиб келаверади, - дебди.
— Қандай қилиб? Қани кўрсатинг-чи?! - деса, ҳалиги одам балиқни сувга ташлаб юборибди.
— Қани балиқ чиқиб келаётгани? - дебди инспектор.
Ҳалиги одам:
— Қанақа балиқ? Мен бу ерда шунчаки дам олиб ўтирибман! - деган экан.
— Нега жабрланувчига қарата ўқ уздингиз?
— Мен уни буқа деб ўйлабман.
— Одам эканини қачон пайқадингиз?
— Оёғига ўқ текканда сўкишни бошлаганида.
— Тила тилагингни!
Чол дебди:
— Заводдан машинам тезроқ чиқақолса, навбатим келақолса дегандим...
Балиқ чолга қараб туриб:
— Отахон, бунчалик узоқ умр беролмиман сизга! - деган экан.