Ўзбекона ҳақида латифалар
Камбағалликнинг 3 босқичи бўлади. Булар:
1. Нонга ҳам пул қолмади.
2. Сўм умуман қолмади.
3. Тўйга деб йиғган доллардан майдалашни бошлаш керак.
— Ўғлим, холангни ўпиб қўй! - деса, болакай:
— Йўқ, урадилар! - дебди.
— Нега унақа деяпсан ўғлим? - дебди онаси.
— Адам ўпганларида бу хола урганлар, - дермиш.
Лекин краватимизнинг эни 1,75. Эрим эса ерда ухлашни хоҳламаяпти.
Тушимда ўқитувчилар "Ҳурматли ота-оналар! Бизнинг ўқувчиларни яна сўкиб, уриб юрманглар. Уларни сизларга бу учун бериб қўйганимиз йўқ...
Ўзимизга сўрамаган "ремонт пули" ҳам биздан сизларга сийлов" деяётганмиш. Тер босиб, уйғониб кетдим. Тавба, қайтар дунё дегани шумикин?!.
Маҳалла раисига бориб:
— Мени уйлантириб қўймасангиз мен ҳокимятга устингиздан арз қиламан, - дебди.
Оқсоқол бошқа оқсоқоллар билан гаплашиб ҳидни билмайдиган бир хотин топиб, уйлаб қўйибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб бояги хотин Раисни олдига келибди:
— Мен у билан яшамайман, - деган экан
— Нимага? - деб сўрабди оқсоқол
— Ёнида ётсам кўзим ачишиб кетяпти, - дебди.
— Алло, мен эшагимни йўқотиб қўйдим!
— Кўриниши қанақа эди? - дебди гўшакдаги ходим.
— Кўриниши ҳудди қўшним Эшматни ўзгинаси эди, - дебди Афанди.
— Гули, сен семизмисан, озғинми?
— Озғинман албатта!
— Тўғри. Илонларни семизи бўлмайди-ку!
— Ҳо! Семизман деганимда нима дердинг унда?
— Илонларни семизи ҳам бўлар эканми дердим.
— Ойижон, муҳими соғ-саломат юрибман-ку!
— Нега хафасан ўғлим:
— Карантин менга жуда қимматга тушди. Қанча соф фойдадан қолиб кетганимни билсангиз эди...! - дебди болакай.
Онаси:
— Қанақа фойда? - сўрабди онаси ҳайрон бўлиб.
— Биласизми ойи, шу кунларда рамазон айтиб қанча пул топардим, - дермиш болакай.
— Бўлди, мен кетяпман.
Эр:
— Ўзи анчадан бери қовоқ-тумшуқ қилиб юрганингни сезгандим. Қаёққа кетасан? Онангни уйига борасанми яна?
Хотин:
— Адаси, нималар деяпсиз? Дўконга кетяпман...
Эр:
— Ҳа, шунақами!? Қайтишингда менга ҳам бирор нарса олиб келарсан...!