Қайнона-қайнота ҳақида латифалар
— Нуқул дадам билан карта ўйнаганингиз ўйнаган-а!.. Ора-сирада, ҳеч бўлмаса, бир марта мен томонгаям қараб қўйсангиз, камайиб қоласизми?
— Менга қара, биз дадангникига бекорга келганимиз йўқ-ку, ахир!.. Сенга қарайверсам, машинага пулни қандай йиғиб оламиз?
— Кучугимни думини кесиб ташла!
Хизматкор ҳайрон бўлиб:
— Ахир бу содиқ итингиз Джек-ку
— Эртага қайнонам келаётган экан. Уни ташрифидан ҳеч қандай хурсандчилик намойиш этилмаслиги керак!
— Қуёшни ботишини қаранг куёв, қандай гўзал-а...
— Ойижон у ёққа қараманг, чалғимай ўз ишингиз билан шуғилланинг...
— Нега куляпсиз? - деб сўрабди.
— Қайнонамиз томга чиқаман деб, умбалоқ ошиб йиқилиб тушди.
— Унда сиз нега йиғлаяпсиз, тегида турганмидингиз?
— Йўқ, ман қанақа қилиб йиқилганларини кўролмай қолдим…
— Дада ҳаётда ялмоғиз кампир йўқ-а?
Дадаси диванда ўтирган қайнонасига қараб қўйди-да, сўнг ўғлига деди:
— Мен ҳам болалигимда шундай деб уйлардим.
— Қайси бирингизни телефонингизда қайнонангизни расми бўлса, шу машина ўшаники бўлади.
Афсуски, машинани ҳеч ким ололмабди.
— Нима бўлди?
— Биласанми, бугун қанақа кун? – дебди эри.
— Йўқ, - ҳайрон бўлиб жавоб берибди хотин.
— Бундан 20 йил аввал, мактабда ўқиб юрган пайтларимиз... Иккаламиз отангни қимматбаҳо машинасини ҳайдаб кетиб, уриб олганмиз. Пачоқ бўлган машинасини кўрган отанг “ёки машинамни пулини ҳар ойда фалон сўмдан тўлаб борасан ёки шу қизимга уйланасан” дегандилар... – дебди эри.
Хотини яна тушунмай:
— Ҳўш, нима бўпти. Нега шу воқеани бугун эслаяпсиз? – деса, эри афсус билан:
— Агар ўшанда отангни биринчи шартига рози бўлганимда, бугун машинани пули тўлаб қутулган бўлардим! – дермиш.
— Куёвингиз билан уришиб қолдик.
— Диваннинг оёқлари нега синиб ётибди?
— Кечқурун куёвингиз билан ярашиб олдик...
— Ярим кечаси бу аҳволда қаерга кетаяпсан?
— Ичкиликнинг зиёни ҳақида маъруза эшитгани.
— Кечаси учда қайси бекорчи сенга маъруза ўқиб беради?
— Хотиним билан қайнонам...
— Адаси, эртага онамни туғилган кунлари, нима совға қиламиз?
— Онанг нечи ёшга тўладилар? – сўрабди эри.
— 50га тўладилар. 50 минг берамизми? – дебди қувониб.
Эр:
— 50 минг ёшга тўлмаяптилар шекилли!? – дебди жаҳл билан.