Қайнона-қайнота ҳақида латифалар
Биттаси қайнонаси зинадан йиқилиб тушгани учун кулармиш.
Иккинчиси нега йиғлаётганига тушунмадингизми?
У қайнонаси йиқилиб тушганини кўрмай қолдим деб йиғларкан.
— Ўғлим қалай? Яхши юрибдими?
Келини:
— Ҳа. Ҳар куни маст бўлиб ярим тунда уйга келадилар. Ишга бормаяптилар. Нотаниш аёллар телефон қилиб гаплашиб ўтиришади.
Қайнонаси:
— Хайрият! Касал бўлмаса бўлди!
— Жуда яхши чиқди куёвим, кўз тегмасин. Қизимга тилла тақинчоқлар, кўйлаклар олиб беряпти!
— Ўғлингни ҳам уйлантирибсан деб эшитдим, келининг-чи, у ҳам яхшими?
— Қуриб кетсин! Келин эмас, балони ўзгинаси! Бир қарасанг тилла олиб беринг деб харҳаша қилади, бир қарасанг кийим сўрайди...!
— Бобо, туруп ейсизми? - дебди набира.
Бобоси:
— Ие, нега энди ҳамма ўтириб еганда, мен туриб ейишим керек экан?! - дермиш.
— Ҳайдовчилик гувоҳномангиз, талон, суғурта, ...
— Мана, мана, мана! Кўрсатибди куёв.
Ҳамма ҳужжатлар жойида экан. Ходим:
— Энди куф денг-чи! – дебди.
Буниси ҳам “тоза”!
Орқа ўриндиқда ўтирган қайнона гап бошлабди:
— Ҳа жуворма бўлгур! Ҳеч нарса топа олмадингми?
Ходим:
— Бу гапингиз хизмат вақтида мени ҳақорат қилишга киради! Чора кўрамиз, - деса, куёв:
— Мана жиннихонадан маълумотнома, - дебди.
— Айтинчи, қайнонангиз борми?
— Йўқ! Қайнонам йўқ!
Бироздан сўнг сартарош яна:
— Қайнонангиз борми?
— Йўқ дедим-ку сизга!
Сал ўтгач:
— Қайнонангиз борми?
— Нега ҳадеб қайнонам ҳақида сўрайверасиз?
— Шундай қилсам сочларингиз тикка бўлиб, кесиш осон бўляпти.
— Буви, кўзингизни юмиб туринг!
Бувиси:
— Нега?
Болакай:
— Ойим айтдилар. Сиз кўз юмсангиз, онам тинч яшар эканлар.
"Ўта кучли психотроп воситачилар таъсирида эдим..."
Ички ишлар ходими эркакка:
— "Воситачилар" деб эмас "восита" деб тўғри ёзинг!
Эркак:
— Йўқ, бу ерда мен хотиним ва қайнонамни назарда тутдим.