Қайнона-қайнота ҳақида латифалар

Хотиним-юрист, хотинимнинг акаси-прокурор, опаси-юридик фанлари номзоди, қайнотам-бош прокурор, қайнонам-юрист маслаҳатчи.
Худо кўрсатмасин, хотиним билан ажрашадиган бўлсам...
Хотин эрига телефон қилаяпти:
— Дадаси тез етиб келинг уйимиз ёнаяпти!
— Уйда ким бор?
— Онамлар бор, ухлаётган эдилар.
— Бўлмаса секинроқ гапир, уйғотиб юборасан!
Янги келин-куёв тушлик овқатдан кейин ота-онаси билан гаплашиб ўтиришса, куёв бола келинга "Тур уйга кирамиз" деган паролни бермоқчи бўлиб, стол тагидан хотинини оёғи билан туртиб имлабди. Яна бир оздан кейин сал кучлироқ туртса, келин яна индамабди. Бундан куёв болани жаҳли чиқиб бир тепган экан, куёвни адасини жаҳли чиқиб:
— Гапинг бўлса гапир! Боядан бери нега оёғимга тепасан?! - дермиш.
— Кеча қайнонам пляжда чўмилаётиб акулага дуч келибди.
— Вой бечора...
— Ҳавотир олма! Акула тирик. Ўша пайт қайнонамни қорни тўқ экан. Бўлмаса еб қўярди.
— Машраб, тушимда илон кўрибман, таъбири нима?
— Қайнонанг меҳмонга келади.
Суд жараёни. Судья:
— Сиз қайнонангизни бўғиб ўлдирганликда айбланасиз! Ўзингизни оқлаш учун бирор нарса дея оласизми?
Айбдор:
— Бунақа бўлади деб ҳечам ўйламагандим! Қайнонамни бурни қонаётганди, қон тўхтасин деб томоғидан бирпас сиқиб турдим холос!
Бир куни ёш келин ўзини хонасида дам олиб ётган экан. Қайнонасининг жаҳли чиқиб, ҳовлида ухлаб ётган мушукни ёнига келиб “Ухлаб ётаверасанми?!” деб ура бошлабди.
Бир пайт шовқиндан келини уйғониб чиқиб, ҳовлида юрган итни бир тепибди.
Қайнонаси:
— Нега бечора итни тепасиз? – деса, келин:
— Ё ўзи ухламайди вовуллаб, ё бошқаларни ухлатмайди, - дермуш.
Бир ойлик келин ота уйига аразлаб келди. Отаси сўрабди:
— Яна нима бўлди қизим?
— Эрим билан уришиб қолдим.
— Ҳар сафар қайнонанг билан уришардинг-ку?
— Қайнонам шунча жаврасам ҳам индамай қўйди, ман ҳам ким биландир гаплашишим керак-ку.
Янги уйланган ўғил ва она суҳбати. Она:
— Бу келин жуда ёмон экан! - деса, ўғли:
— Унақа деманг ойи. Бунақа келинни яна қаердан топасиз?! - деган экан. Онаси унга қараб:
— Жиннихонадан! - дермиш.
Жиннихонада бир йигит чиройли келишган доим ўйчан ўтирарди. Ундан нега жинни бўлиб қолгансиз дедим. Тўғриси берган саволимдан ўзим ҳам қўрқиб кетдим, лекин у босиқлик билан гап бошлади:
— Мен анча йил олдин. 20 ёшимда 39 ёшли аёлга уйландим. Хотинимни 20 ёшли қизи бор эди. Қизини эри йўқ эди. Мени дадам 43 ёшда бўлиб хотинимни қизига уйланди. Яъни дадам мени хотинимга куёв бўлди. Бошқа тарафдан хотинимни қизи менга ўгай она бўлди ва бир ўғил туғди. Менга ука, хотинимга невара бўлди. Бир тарафдан менга ҳам невара бўлди. Натижада мен укамни бобоси бўлдим. Йиллар ўтиб хотиним ҳам ўғил туғди. Дадамни хотини учун ука, мени ўғлимга буви. Ёки мени ўғлим бувисига ука бўлди. Яна бир тарафдан хотинимни қизи. Мени ўгай онам уғлимга опа бўлди. Ҳаммадан дахшати шуки, мен ўғлимга жиян бўлдим. Айтинг мен жинни бўлмай ким жинни бўлсин!?