Suratkash:
— Yuzingiz shumi?, - desa,
Xitoy:
— Ha, lekin ko‘ylak boshqa-ku", - dermish.
— Dada, men uylanmoqchiman!
Otasi:
— Avval kechirim so‘ra.
— Nimaga?
— Sen avval kechirim so‘rashing kerak!
— Lekin nima uchun kechirim so‘rayman? Gunohim nima?
— Uzr so‘ra!
— Nima qildim? Sababini ayting!
— Uzr so‘ragin.
— Xo‘p mayli, kechiring dada. Endi sababini aytarsiz?
— Ana endi uylansang bo‘ladi. Hech qanday sababsiz uzr so‘rashni o‘rganib olding. Bu uylanganingda juda kerak bo‘ladi.
— Sizga nima bo‘ldi?, - deb so‘rabdi xotini.
Eri esa:
— Aniq esimda yo‘q. Ishga ketayotsam, ko‘chada bir barzangi yigit gugurt so‘ragan edi. Gugurt qutisini uzatganimni eslayman xolos..., - debdi.
— Bugun mening tug‘ilgan kunim, - dermish bola ham...
— Abduraim tog‘a, futbol terma jamoamiz haqida nimalar deya olasiz?
— So‘kinib gapirsam bo‘laveradimi?
— Yo‘g‘-a, axir bizni millionlab odamlar tamosha qilishadi-yu!
— Unaqada, hech narsa deyolmayman.
Birinchisidan so‘rashibdi:
— Seni isming nima?
— Iztopar.
— Nimaga iztopar?
— Odam va hayvonlarni izidan topganim uchun.
Ikkinchisidan so‘rashibdi:
— Seniki nima?
— Ucharot.
— Nimaga ucharot?
— Otdan ham tez yugurganim uchun.
Uchinchisidan so‘rashibdi:
— Seni o‘zingni isming nima?
— Lochinko‘z.
— Nega lochinko‘z?
— Buni tarixi uzun, angliyaliklar bizga hujum qilib, ko‘pchiligimizni asirga olib, qamoqqa tashlashdi. Oradan bir hafta o‘tib, atrofimizda to‘siq yo‘qligini birinchi men ko‘rgandim. Shuning uchun ismim Lochinko‘z.
— MP3 qo‘shiq yozilgan disk sovg‘a qila qoling, enajon.
— Senga qanaqasi yoqishini bilmayman-da.
— Eshitib qo‘ring-da, o‘zingizga yoqmaganlarini tanlab olavering.
Xotin:
— Dadasi, uxlayapsizmi?
— Yo‘q.
— Xohlaysizmi?
— Ha.
— Unda uyqu dori ichib yoting!