Bemorlar haqida latifalar
Haligi odam boshini ko‘tarib “Men tirikman!” deb qichqirsa, xotini yoniga kelib “Tinchlaning azizim! Vrach biladimi yo siz bilasizmi!?” degan ekan.
— Xavotirlanmang, 2 yil oldin xotiningiz appenditsitini kesib olib tashlaganman. Bir odamda appenditsit ikkinchi marotaba o‘sib chiqmaydi!
— To‘g‘ri, doktor. Lekin odamda ikkinchi xotin paydo bo‘lishi mumkin.
— "A" deng-chi...
— Katta "A" mi yoki kichik "a"?
— Bemor, axir siz reanimatsiyadasiz!
— Voy, namuncha uzun parol!? Mayli, katta harflar bilan yozamanmi?
— Kuniga uch mahal ichsangiz tuzalib ketasiz. Tushunarlimi?
— Dorini nomini aytmadingizku doktor!?
— Dorini nima aloqasi bor?
— Sizni nima bezovta qilyapti?
— Doktor, meni pulim yo‘q ekani bezovta qilyapti, - debdi bemor.
— Qanday qilib yo‘q narsa sizni bezovta qilishi mumkin? - degan ekan vrach.
— Bilasizmi, eringiz menga yoqmayapti, - desa, xotini ham past tovushda vrachga:
— Shuni ayting! Menga ham yoqmaydi. Lekin bolalarim uni yaxshi ko‘radi-da! – debdi.
Qanchalik kech yetib borsang, shunchalik diagnoz aniq bo‘ladi!
— Yosh tufayli bo‘lsa kerakda?!
— Ha, lekin o‘ng oyog‘im bilan tengdosh bo‘lsayam og‘rimayaptida...
Karantinga olingan ikkita bemor gaplashmoqda:
— Qanaqa qilib qochamiz karantindan?
— Kasalxona devori past ekan. Devordan oshib qochamiz.
— Devorni o‘zi yo‘q ekan-ku!
— Nima? Tamom! Unda qochishni iloji yo‘q!