Bemorlar haqida latifalar
— Bir beg‘araz shifokor borakan, pul olmasakan!
— Bo‘ldi boraman!
— Salom pul olmaydigan doktor.
— Voaleykum assalom tuzalmaydigan bemor!
— Bo‘ldi boraman!
— Salom pul olmaydigan doktor.
— Voaleykum assalom tuzalmaydigan bemor!
Stomatolog bemorni ko‘rikdan o‘tkaza turib:
— Tishingizda katta kovak bor, katta kovak bor, katta kovak bor...
Bemor hayratlanib:
— Dokor, nega bu so‘zni uch martta takrorladingiz?
— Men bir martta aytdim. Qolganlari kovakdan chiqayotgan aks-sado bo‘lsa kerak.
— Tishingizda katta kovak bor, katta kovak bor, katta kovak bor...
Bemor hayratlanib:
— Dokor, nega bu so‘zni uch martta takrorladingiz?
— Men bir martta aytdim. Qolganlari kovakdan chiqayotgan aks-sado bo‘lsa kerak.
— Eringizga mutloq tinchlik kerak. Uni asablari charchagan. Mana tinchlantiruvchi dori.
— Unga qachon ichkizay, doktor?
— Meni noto‘g‘ri tushundingiz. Dori siz uchun!
— Unga qachon ichkizay, doktor?
— Meni noto‘g‘ri tushundingiz. Dori siz uchun!
Sudya jabrlanuvchiga:
— Vrachni nimada ayblayapsiz?
— Kvartiramni o‘g‘irlashda yordam bergani uchun.
— Qanaqasiga?
— U menga kechalari uyqu dori ichib, derazani ochib uxlashni maslahat beruvdi.
— Vrachni nimada ayblayapsiz?
— Kvartiramni o‘g‘irlashda yordam bergani uchun.
— Qanaqasiga?
— U menga kechalari uyqu dori ichib, derazani ochib uxlashni maslahat beruvdi.
Doktor bemorga:
— Tabriklayman ichingizda jon paydo bo‘libdi.
— Doktor, nimalar deyapsiz?
— Men homiladorlikni nazarda tutmayapman, gijjalaringizni aytayapman.
— Tabriklayman ichingizda jon paydo bo‘libdi.
— Doktor, nimalar deyapsiz?
— Men homiladorlikni nazarda tutmayapman, gijjalaringizni aytayapman.
Bemor travmatolog oldiga kelibdi.
— Iltimos yelkamga qadalib qolgan vilkani olib tashlang, - desa, vrach:
— Meni ish vaqtim tugadi, - debdi.
— Iltimos doktor bir nima qiling!
Doktor bir kasalga bir soatiga qarabdi-da, vilkani sug‘irib kasalning ko‘ziga sanchib:
— Ana bo‘ldi, okulist hali bir soat ishlaydi. Unga murojat qiling, - debdi.
— Iltimos yelkamga qadalib qolgan vilkani olib tashlang, - desa, vrach:
— Meni ish vaqtim tugadi, - debdi.
— Iltimos doktor bir nima qiling!
Doktor bir kasalga bir soatiga qarabdi-da, vilkani sug‘irib kasalning ko‘ziga sanchib:
— Ana bo‘ldi, okulist hali bir soat ishlaydi. Unga murojat qiling, - debdi.
Shifoxonada davolanib chiqayotib, bir kishi shifokorga minnatdorchilik bildirdi:
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O‘z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma’noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o‘ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo‘li osongina hal etilgan.
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O‘z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma’noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o‘ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo‘li osongina hal etilgan.
Bemor vrachga kelib shikoyat qilibdi:
— Doktor bilasizmi, so‘nggi paytlarda ishxonamda fikrimni jamlab olishim qiyin bo‘lyapti.
— Kasbingiz nima?
— Duradgorman!
— Muammo nimada o‘zi?
— Qo‘limga boltani olishim bilan qo‘shnilarim yodimga tushadi...
— Doktor bilasizmi, so‘nggi paytlarda ishxonamda fikrimni jamlab olishim qiyin bo‘lyapti.
— Kasbingiz nima?
— Duradgorman!
— Muammo nimada o‘zi?
— Qo‘limga boltani olishim bilan qo‘shnilarim yodimga tushadi...
— Doktor, ochko‘zlikka qarshi biror malxamingiz yo‘qmi?
— Bor, xozir men sizga dori yozib beraman.
— Faqat ko‘proq, ko‘proq...
— Bor, xozir men sizga dori yozib beraman.
— Faqat ko‘proq, ko‘proq...
Operatsiyadan chiqqan bemor o‘ziga kelib, o‘ziga o‘zi debdi:
— Xudoga shukur eson-omon qutuldim.
Shunda yonida yotgan kasal:
— Hali quvonishga erta, meni operatsiya qilishganda qaychini unutib qoldirishgan — debdi.
Ikkinchi bemor:
— Menda vrachni qo‘lqopi qolib ketgandi — deb tursa
Koridordan vrachni ovozi eshitilibdi:
— Hamshirani hech kim ko‘rmadimi?
— Xudoga shukur eson-omon qutuldim.
Shunda yonida yotgan kasal:
— Hali quvonishga erta, meni operatsiya qilishganda qaychini unutib qoldirishgan — debdi.
Ikkinchi bemor:
— Menda vrachni qo‘lqopi qolib ketgandi — deb tursa
Koridordan vrachni ovozi eshitilibdi:
— Hamshirani hech kim ko‘rmadimi?
