Boshqalar haqida latifalar

Qadim zamonda bir qabila bo‘lgan ekan. Qabilani xalqi juda-yam sodda, nima desang o‘shanga ko‘naverarkan. Bir kuni hamma odamlarni yig‘ib, «Bugun soat 14:00da sizlarni dorga osamiz. Kelish majburiy!» deyishibdi.
Aytilgan vaqtga yetib kelgan xalqni birortasi ham indamasmish. — Ana ko‘rdingmi, bularga baribir. Bittasi ham qarshi chiqmaydi. Nima desang ham ko‘naveradi. Chopiqqa ham, qurilishga ham, dalaga ham, ko‘cha tozalashga ham yo‘q demay ketaveradi. Qara hech biri indamayapti, -deb turishsa, bittasi asta qo‘l ko‘taribdi.
— Hayriyat, ana bor ekan-ku, o‘z huquqini biladigani. Qani, marhamat gapiring! - deyishsa, qo‘l ko‘targan odam:
— Bir nimani so‘rasam bo‘ladimi? – debdi.
— So‘rang, eshitaman, - deyishsa,
— Osish uchun ipni o‘zlaring berasizlarmi yoki o‘zimiz bilan olib kelaylikmi? - dermish.
Ahmad, Shuhrat va Shavkat degan bezori yigitlar yarim tungacha ichib o‘tirib, mast holatda uxlab qolishibdi. Uchchalasi ham bir xil tush ko‘rishibdi. Tushida farishta qabuliga navbatda turishgan ekan. Birinchi bo‘lib Ahmadga kiribdi:
— Mana bu qalin kitobga seni gunohlaring yozilgan. Shu kitob bilan boshingga uraman. Yiqilsang, do‘zzaxga tushasan, - debdi farishta Ahmadga.
Ichkaridan “gurs” etgan tovush eshitilibdi. Birozdan keyin Ahmad emaklab, zo‘rg‘a chiqib kelibdi.
Ikkinchi bo‘lib Shuhrat kiribdi. Ichkaridan yana “gurs” etgan ovoz kelib, Shuhrat ham emaklab chiqib kelibdi.
Oxirgi bo‘lib Shavkat kirib ketibdi. Anchagacha hech qanday ovoz eshitilmabdi. Bir vaqt ichkaridan Shavkat kulib chiqibdi.
— Nima, seni urmadimi? – deyishsa,
— Yo‘q, kitobni og‘irligidan ko‘tara olmadi, - dermish.
— Mening ismim Bahodir, do‘stlarim meni Baho deb chaqirishadi.
— Mening ismim Ramziddin, do‘stlarim meni Ram deb chaqirishadi.
— Mening ismim Itolmas, do‘stlarim mening ismimni to‘liq aytib chaqirishadi.
— Ta’tildan qaytib kelguningcha hamma uy jihozlaring joyida ekanmi?
— Ha, bo‘lmasam-chi! Hatto chiroq ham yoqilganicha turgan ekan.
Bir chuvalchangni dumi uzilib yarmi tashqarida qolib ketibdi. Chuvalchang qaytib tashqariga chiqib, o‘zini dumini ko‘rib qolib debdi:
— Salom, tanishsak bo‘ladimi? Bu yerda nima qilib turibsiz?
— Televizor hech qachon gazetaning o‘rnini bosa olmaydi.
— Nimaga endi bosa olmas ekan?
— Mana misol uchun, sen televizorni yuzingga bosib uxlay olasanmi?
— Eshitdingmi? Xumo degan yangi to‘lov tizimi chiqar emish.
— Yo‘q, eshitmadim. Yaxshi ishlasa bo‘ldi-da...
— Oldindan biror nima deyish qiyin. Avvallari Xumo lotereyasi bo‘lar edi. Ishqilib, bu Xumoni ishlash-ishlamasligi lotereya bo‘lmasa bo‘lgani...
Bir kuni chiroq ichib-ichib, keyin oʻchib qolibdi.
“E” harfi har qanday vaziyatda juda kerak boʻladi.
Masalan, uzoq vaqt koʻrmagan tanishingni uchratganingda, hammomdaliging paytida kimdir chiroqni oʻchirib qoʻysa, hattoki koʻchada senga qoʻpollik qilib ketishsa!
“Oʻ” harfi har qanday vaziyatda juda kerak boʻladi.
Masalan, doʻstingni yangi kiyimini maqtash uchun, doʻkonda siz tanlagan kiyim qimmatligini aytish uchun va
hattoki, koʻchada birovlarga qoʻpollik qilish uchun!