Doʻstlar haqida latifalar

— Chapaqayliging senga halaqit bermaydimi?
— Yo‘q. Har bir odamning alohida jihatlari bo‘ladi. Mana masalan sen, qaysi qo‘lingda choyni aralashtirasan.
— O‘ng qo‘lim bilan.
— Ana ko‘rdingmi, esi joyida odamlar qoshiq bilan aralashtirishadi.
— Do‘stim, ayt-chi, kimga uylanganim yaxshi? 45 ga kirgan boy bevagami yoki meni sevadigan oddiygina kambag‘al yosh qizgami?
— Albatta yosh qizga-da! Axir oilaviy hayotda eng zaruri – bu muhabbat emasmi?! Aytgancha, u beva kim? Nimaga men uni bilmayman? Qayerda yashaydi?
— Eshitdingmi, Abduraim oshnamiz kaltak yeb kasalxonada yotgan emish.
— Yo‘g‘e, o‘zim ko‘rdim, kecha kechgi payt Abduraim bitta ketvorgan qiz bilan podrushka qilib yurgandiyu, - debdi
— Ularni podrushka qilib yurganini Abduraimning xotini ham ko‘ribdi-da oshna.
Bir yigit do‘stiga debdi:
— Men xotinimni karate seksiyasiga berdim.
— Ho‘sh qalay?
— Yaxshi! Shug‘ullanyapti...
— Sen-chi?
— Men ham... Ovqat tayyorlashni, kirlarni yuvishni, uy tozalashni o‘rganib oldim...
— O‘rtoq, tayyor mahsulotlarni ombordan olsam arzonroq-mi yoki dilerdanmi?
— Ey do‘stim, ombor qorovullaridan olsang arzon bo‘ladi!
Afandining uyiga uzoqdan bir do‘sti mexmon bo‘lib kelibdi. Dasturxon shirinlik va mevalar bilan bezatilgan ekan.
Mehmon tarvuzdan yeb turib debdi:
— Do‘stim, bu qora-qorachalari nima?
— Bu - shu mevaning danagi! Mana lagancha bemalol danagini ajratib yeyavering.
Bir oz o‘tib mehmon yana bir mevani yeya boshlabdi.
Afandi:
— Do‘stim buni yeyish kerak...
Mexmon:
— Men nima qilyabman?
Afandi:
— To‘g‘ri yeyabsiz, lekin po‘chog‘ini yeyabsiz...
— O‘zingiz aytdingiz-ku, danagini ajrating deb...
— To‘g‘ri aytdim, lekin bu - Anor! Buni danagini yeyish kerak!
Ikkita ulfat gaplashib o‘tirishibdi.
— Qayerdan kelyapsan?
— Ey do‘stim. Kecha kechqurun kafeda bir ayol bilan tanishib qoldim. U meni uyiga taklif qildi. Endi uyiga kirib tursam, eri kelib qoldi. Ayol meni qo‘limga dazmol berib, kiyimlarni dazmol qilishimni aytdi. Eri kirgach, u meni mardikor ekanimni, kirlarni dazmollashga kelganimni aytdi.
— Ha, Liza aqlli ayol!
— Siz uni qayerdan taniysiz?
— Siz dazmol qilgan kirlarni, o‘tgan kuni men yuvgandim.
— Bilasanmi do‘stim, donolik ham bir kasallik ekan.
— Tashvishlanma, sen soppa-sog‘san!
Uchta yigit bir kunda uylanibdi. Bir haftadan keyin yigitlar choyxonada yig‘ilishibdi.
Birinchi uylangani Malibu haydab kelibdi. Ikkinchisi yangi uy olganini aytibdi. Uchinchisidan:
— Senga qaynotang nima olib berdi? - deyishsa, yigit:
— Meni xotinim ovqat qilish, kir yuvish, dazmol qilish, xullas hamma ishlarni bilar ekan, - debdi.
Bir yigit Sibirga, do‘stini uyiga mehmonga boribdi. Ovqatlanib o‘tirsa, oyog‘ini ostidan kalamushdek keladigan jonzod o‘tib qolibdi.
Shunda mehmon:
— Shu sovuqda kalamush nima qiladi?, - desa.
Mezbon:
— Bu kalamush emas. Palto kiygan suvarak!, - dermish.