Doʻstlar haqida latifalar
Og‘ayni, devoringa yopishtirgan sur’atdagi hamma qizlar bilan tanishmisan?
— Ho‘sh, o‘zing-chi, uyingdagi o‘n javon kitoblarning hammasini o‘qib chiqqanmisan?
— Ho‘sh, o‘zing-chi, uyingdagi o‘n javon kitoblarning hammasini o‘qib chiqqanmisan?
O‘zbek tilini yaxshi bilmaydigan bir yigitning yuragi og‘rib qolib:
— Qalbim og‘riyapti, qalbim og‘riyapti, - deb yiqila boshlasa, do‘sti:
— Qanchalar go‘zal so‘zlar...! - deb qarab turaveribdi.
Nariroqda boshqa do‘sti tushunib qolib:
— Ey ahmoq, bor "Tez yordam" chaqir! - dermish.
— Qalbim og‘riyapti, qalbim og‘riyapti, - deb yiqila boshlasa, do‘sti:
— Qanchalar go‘zal so‘zlar...! - deb qarab turaveribdi.
Nariroqda boshqa do‘sti tushunib qolib:
— Ey ahmoq, bor "Tez yordam" chaqir! - dermish.
To‘rtta sodda yigit shahardagi restoranga kirib, nima ovqat buyurishni bimay o‘tirishsa, yonidagi stolda beshta yigit menyuga qarab:
— Bizga hammamizga Befshteks olib keling, - deyishibdi.
Haligi to‘rttala yigitlar buni eshitib qolib, ofitsiantga qarab:
— Bizlarni hammamizga to‘rfshteks olib kelavering!, - deyishgan ekan.
— Bizga hammamizga Befshteks olib keling, - deyishibdi.
Haligi to‘rttala yigitlar buni eshitib qolib, ofitsiantga qarab:
— Bizlarni hammamizga to‘rfshteks olib kelavering!, - deyishgan ekan.
Do‘stim ke chekishni tashlaymiz.
— Nimaga ?
— Pulimiz yonimizga qoladi.
— Xop, ke unda ichishniyam tashlaymiz.
— Shuncha pulni boshinga urasanmi?!
— Nimaga ?
— Pulimiz yonimizga qoladi.
— Xop, ke unda ichishniyam tashlaymiz.
— Shuncha pulni boshinga urasanmi?!
Bir odam advokatga kelib, maslahat so‘rabdi:
— Do‘stim mendan 500 ming qarz olgan. Lekin hecham tan olmayapti. Nima qilsam bo‘ladi?
Advokat:
— Siz do‘stingizni yoniga boring-da, 1 million qarz ekanini unga ayting!
— Axir u 1 million emas, 500 ming qarz ekanini aytib to‘palon qiladi-ku?!
— Ana shu gapi sizga isbot bo‘ladi!
— Do‘stim mendan 500 ming qarz olgan. Lekin hecham tan olmayapti. Nima qilsam bo‘ladi?
Advokat:
— Siz do‘stingizni yoniga boring-da, 1 million qarz ekanini unga ayting!
— Axir u 1 million emas, 500 ming qarz ekanini aytib to‘palon qiladi-ku?!
— Ana shu gapi sizga isbot bo‘ladi!
Xotin:
— Dadasi namuncha ko‘p ichasiz, nima bo‘ldi sizga, ilgari bunaqangi ko‘p ichmasdis.
Er:
— Xotin o‘zim uchun ichmayapman, do‘stlarimni sog‘ligi uchun ichyapman. Katta shaharda kar’era qilish uchun ko‘p ichmasang bo‘lmas ekan..
Xotin:
— Qani dadasi limmo-lim qilib, ikkalamiz birgalikda ichaylik.
— Dadasi namuncha ko‘p ichasiz, nima bo‘ldi sizga, ilgari bunaqangi ko‘p ichmasdis.
Er:
— Xotin o‘zim uchun ichmayapman, do‘stlarimni sog‘ligi uchun ichyapman. Katta shaharda kar’era qilish uchun ko‘p ichmasang bo‘lmas ekan..
Xotin:
— Qani dadasi limmo-lim qilib, ikkalamiz birgalikda ichaylik.
Bir yigit do‘stidan so‘rabdi:
— Nega xotining bilan ajrashding?
Do‘sti:
— Xotinim ikki oydan beri "Siz meni sevmaysiz, meni sevmaysiz" deb gapiraverdi...
— Xo‘sh, keyin nima bo‘ldi.
— Shu..., aytganidek bo‘ldi...!
— Nega xotining bilan ajrashding?
Do‘sti:
— Xotinim ikki oydan beri "Siz meni sevmaysiz, meni sevmaysiz" deb gapiraverdi...
— Xo‘sh, keyin nima bo‘ldi.
— Shu..., aytganidek bo‘ldi...!
Bir kuni Afandi uch-to‘rtta o‘rtog‘ini uyiga boshlab keldi. Xotiniga kirib: «Bir quling o‘rgilsin palov qilgin» dedi.
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...
Bir yigit ko‘chaga chiqsa tobutni qiyshiq ko‘targan olomon kelayotgan emish. Tobutni oldida to‘n, do‘ppi kiyib, yaqin do‘sti yig‘lab kelayotgan emish. Haligi yigit yugurib do‘stini oldiga borib, hol-ahvol so‘rabdi:
— Qaynonamdan ajralib qoldim do‘stim, qaynonamdan!
— Tushunarli, unda nimaga tobutni qiyshiq ko‘tarib ketayapsizlar?
— Tobutni to‘g‘ri ko‘tarsak, hurrak otib yuborayapti-da!
— Qaynonamdan ajralib qoldim do‘stim, qaynonamdan!
— Tushunarli, unda nimaga tobutni qiyshiq ko‘tarib ketayapsizlar?
— Tobutni to‘g‘ri ko‘tarsak, hurrak otib yuborayapti-da!
— Do‘stim, meni eng qo‘rqinchli suratim - bu pasportimdagisi bo‘lsa kerak?
— Yo‘q, pasportingni "kserokopiya"sida undanam hunukroq!
— Yo‘q, pasportingni "kserokopiya"sida undanam hunukroq!
